[isim]

• Övmek işi, sena, medih, sitayiş

  Şikâyetleri kesilince İstanbul'u övmeye başladı. - Refik Halit Karay

[-i]

• Birinin veya bir şeyin iyiliklerini, üstünlüklerini söyleyerek değerini yüceltmek, methetmek, sena etmek, yermek karşıtı

[isim]

• Sövmek işi, sövgü, küfretme

[hukuk]

• Bir kimsenin namus, onur ve kişiliğine yapılan her türlü saldırı

[-e]

• Onur kırıcı, çoğu basmakalıp kaba sözler söylemek, küfretmek

  Daha dört yaşındayken en azılı köy erkekleri gibi sövermiş. - Halide Edip Adıvar

Ata Sözleri ve Deyimler

• sövüp saymak

[isim]

• Dövmek işi

  Sanırım, yazılarımdan ötürü beni pohpohlayanlardan çok beni dövmeye kalkanlar haklıydı. - Adalet Ağaoğlu

• Vücut derisi üzerine iğne vb. sivri bir araçla çizilmek ve içine renk veren maddeler konulmak yoluyla yapılan yazı veya resim

[sıfat]

• Kızgın durumdayken dövülerek biçim verilmiş (metal eşya)

[sıfat]

• Dövülerek yapılan

  Dövme dondurma.

[halk ağzında]

• Dövülerek kabuğu çıkarılmış buğday, yarma

Ata Sözleri ve Deyimler

• dövme yapmak

[-i]

• Tokat, yumruk, tekme vurarak canını acıtmak

  Harp Divanına vermeden önce şurada kemiklerini kırıncaya kadar bir dövsem! - Halide Edip Adıvar

• Çamaşır, halı vb.ni tokaç, sopa gibi şeylerle vurarak temizlemek

[-de]

• Bir şeyi toz durumuna getirmek için ezmek

  Döveçte karabiber dövmek.

• Ezmek

• Çırpmak

• Ateşte ısıtılarak yumuşatılmış bir madeni, vurarak istenilen biçime getirmek

  Demiri tavında dövmeli.

• Topa tutmak

  Gemi kaleyi dövdü.

• Çarpmak, sertçe dokunmak

  Ayakları ile suyu dövüp ürküttüğü balığı gagası ile havalandıran beyaz pelikan. - Sait Faik Abasıyanık

[nesnesiz]

• Davul vb. çalmak, vurmak

[isim]

• Mısır ve buğday dövmeye yarayan, yarma buğday yapan bir araç

[isim]

• Kullanılmadan önce dövülmesi gereken maden filizlerini veya diğer maddeleri döven işçi

• Vücuda dövme yapan kimse

[isim]

• Dövmecinin yaptığı iş