[sıfat]

• Eskiyip yıpranmış, bakımsız kalmış

  Annemin çocukluğundan beri yanından ayırmadığı köhne ciltli, küçük bir Mushaf'ı vardı. - Yahya Kemal Beyatlı

[mecaz]

• İçinde yaşanılan zamana göre geride kalmış, eskimiş, çağ dışı

  Köhne bir düşünce.

[isim]

• Birine yüklenen, işlenildiği sanılan fakat henüz aydınlanmamış olan suç, suçlama

  Talebeyi dersten başka şeylerle işgal töhmeti ile tevbihe maruz kaldı, istifaya mecbur oldu. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• töhmet altında kalmak

[isim]

• Köhne olma durumu

[isim]

• Köhnemek işi

[nesnesiz]

• Eskimek

[mecaz]

• Geçersiz bir duruma gelmek, çağ dışı kalmak

[sıfat]

• Suçlanmış

• Kabahatli

[isim]

• Ün

  Kıran Bey, çetesinin şöhretini her tarafa yaydı. - Refik Halit Karay

• Tanınmış, ünlü kimse

  Bu salonda hepsini ilk defa gördüğüm altı şöhret var. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• şöhret bulmak (veya kazanmak)
• şöhreti dünyayı tutmak
• şöhret kapısı açılmak
• şöhret salmak

[isim]

• Bir kimsenin kendi varlığını belli etmek, söylenen bir şey üzerine dikkat çekmek, birine takılmak vb. amaçlarla öksürür gibi yaparak çıkardığı ses

[sıfat]

• Ünlü

  İstanbul'un en güzel, en şöhretli kadınlarından idi. - Refik Halit Karay

[isim]

• Künk

[isim]

• Köhneleşmek durumu

[nesnesiz]

• Köhne duruma gelmek

[sıfat]

• Ünü olmayan, ünsüz

[isim]

• Töhmetlendirmek durumu

[-i]

• Töhmet altında bırakmak, suçlandırmak

  Meydanın boş zamanında adı şaire çıkmış bir muharrir sizi edebiyat vurgunculuğu ile töhmetlendirir. - Orhan Veli Kanık