[isim]

• Çam vb. reçineli ağaçların yağlı ve çabuk yanmaya elverişli bölümü

• Bu bölümden küçük küçük kesilerek hazırlanmış, tutuşturma ve aydınlatma işlerinde kullanılan parça

  Elinde güçlü bir çıra vardı, onu yüksekte tutarak yolculara yol gösteriyordu. - Nezihe Araz

[halk ağzında]

• Lamba

[isim]

• Zanaat öğrenmek için bir ustanın yanında çalışan kimse

• Dükkânda ayak işlerine bakan kimse

  Ekseriya bahçıvan, uşak, bakkal çırağı ile karşılaşırdım. - Refik Halit Karay

[eskimiş]

• Saray, daire vb. büyük yerlerde yıllarca hizmet ettikten sonra geçimi sağlanarak başka yerde yaşamasına izin verilen kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• çırak almak
• çırak çıkarmak
• çırak vermek

[sıfat]

• Çırası olan

  Çıralı tahta.

[isim]

[halk ağzında]

• Şamdan

[sıfat]

• Çıra olarak kullanılmaya elverişli (ağaç, tahta)

[isim]

• Çıra konulan yer

  Çıralık yanınca Koca Osman onu öylece gördü, yüzüne ters ters, alaylı baktı. - Yaşar Kemal

[isim]

• Üzerinde meşale yakılan kule veya demir direk

• Balıkçıların balıkları kıyıya çekebilmek için geceleyin yaktıkları ateş

• Çırakma

[isim]

• Çırak olma durumu, yamaklık

  Artık on yedi yaşındaydı ve gazozcu, ayrancı çıraklığı yapmak istemiyordu. - Ayla Kutlu

• Çırağın yaptığı iş

  Bir şey söylemeden çıraklık vazifesini alırdı. - Sait Faik Abasıyanık

• Çırağa verilen ücret

• Çırakların çalıştığı yer

Ata Sözleri ve Deyimler

• çıraklık etmek

[isim]

• Balıkçıların, ateş balığı avlarken üzerinde çıra ve funda yaktıkları ızgara

[sıfat]

• Çırası olmayan

[isim]

[eskimiş]

• Çerağ

[isim]

[halk ağzında]

• Elazığ ve çevresinde kına gecesi veya düğünlerde, ellerde yanan mum taşınarak oynanan türkülü bir halk oyunu

• Bu oyunun müziği