[isim]

• Çıkın

  Düğünün hamamı benden. Çerezi, çıkısı hepsi benden. - Abbas Sayar

[isim]

• Bir kemik veya organın yerinden çıkmış olması

  Kolunda çıkık var.

[sıfat]

• Yerinden çıkmış (kemik veya organ)

[sıfat]

• Çıkıntısı olan

  Bu adam, elli beş, altmış yaşlarında, boynu biraz yana çarpılmış, çıkık alınlı, çökük yanaklı, kara kuru bir ihtiyardı. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Bir beze sarılarak düğümlenmiş küçük bohça, çıkı

  Gemiden, sırtında çıkını ve üzerinde paçavralarla kör ve sağır bir adam indi. - İhsan Oktay Anar

Ata Sözleri ve Deyimler

• çıkın etmek

[isim]

• Çıkak

[isim]

• Çıkılmak işi

[isim]

• Bir yüzeyde ileri doğru çıkan bölüm

  Gırtlağının çıkıntısı, hiddetli bir adamın yumruğu gibi titriyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Bir metni düzeltmek veya ona bir şey eklemek için satır dışına yazılan yazı, çıkma

[argo]

• Kambur

[mecaz]

• Her şeye itiraz eden, huzursuzluk çıkaran (kimse)

[isim]

• Çıkma işi

  Pencerelerden odaya giriş çıkış kolaydı. - Ayla Kutlu

• Bir yerden çıkmak için kullanılan nokta

  Kaçmayı düşündüklerinde sokağın iki çıkışının da tutulduğunu gördüler. - İhsan Oktay Anar

• Yokuş

• Güreşte cazgırın alana çıkardığı pehlivanların izleyicilere doğru yürüyerek çalım yapmaya başlaması

• Mezuniyet, okul bitirme

• Çıkış belgesi

[mecaz]

• Beklenilmeyen bir sırada yapılan sert konuşma

[askerlik]

• Uçağın bir havaalanından başka bir havaalanına gitme süreci, sorti

[askerlik]

• Kuşatılmış bir bölgedeki birliklerin yaptığı saldırı

[spor]

• Verilen bir işaretle yarışa başlama, depar

[bilişim]

• Çıktı

Ata Sözleri ve Deyimler

• çıkış almak
• çıkış vermek
• çıkış yapmak

[-e]

• Çıkma işine konu olmak

  En dipte ikişer ayak merdivenle çıkılan ayrı iki odada farklı aileler otururlardı. - Ayla Kutlu

[isim]

• Çıkılamak işi

[isim]

• Çıkık olma durumu

[isim]

• Çıkılatmak işi

[-i]

• Çıkı yapmak

[isim]

• Çıkılanmak işi

[isim]

• Çıkınlamak işi

[-i]

• Çıkına koyup bağlamak