[sıfat]

• Çökmüş olan

  Kumral saçlarının çevrelediği çökkün yüzünü eğerek elindeki iğne oyalı kar beyaz mendile uzun uzun sümkürdü. - Elif Şafak

[zarf]

[mecaz]

• Vücut, akıl ve ruhça gücü azalmış olan

  Gerçekten de çökkün, üzgün ve zavallı bulmuştu onu. - Tarık Buğra

[isim]

• Çökkün olma durumu

  Üzerinde bir çökkünlük varsa da geçicidir. - Refik Halit Karay

[isim]

• Çökkünleşmek işi

[nesnesiz]

• Çökkün duruma gelmek