[isim]

• Canlılarda baş bölümünde yer alan, kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlı üstlü dişleri taşıyan ve ağzın kapanıp açılmasını sağlayan kasları üzerinde barındıran iki parçaya verilen ad

  Çenesinin, başının bütün iskeleti peksimeti çiğnedikçe daha açık olarak meydana çıkıyordu. - Halide Edip Adıvar

• Mengene, kerpeten vb. araçların eşyayı sıkıştıran karşılıklı iki parçasından her biri

[denizcilik]

• Baş bodoslamasının omurga ile birleştiği yer, çarık

[mecaz]

• Çok konuşma huyu, gevezelik

  Sende de çene var ha!

[halk ağzında]

• Köşe

Ata Sözleri ve Deyimler

• çene çalmak
• çenen tutulsun!
• çene patlatmak
• çenesi açılmak
• çenesi atmak
• çenesi durmamak
• çenesi düşmek
• çenesi kilitlenmek
• çenesine vurmak
• çenesini açmak
• çenesini açtırmak
• çenesini bağlamak
• çenesini bıçak açmamak
• çenesini dağıtmak
• çenesini kapatmak
• çenesinin bağı çözülmek
• çenesini tutmak
• çenesi oynamak
• çene yarıştırmak
• çene yetiştirmek
• çene yormak

[isim]

[bitki bilimi]

• Tohumda embriyoyu kaplayan etli bölüm

  Bakla, fasulye gibi bitkilerin tohumlarında ikişer çenek bulunur.

[hayvan bilimi]

• Kuşların gagasını oluşturan alt ve üst bölümlerden her biri

[hayvan bilimi]

• Böceklerde ağzın iki yanında bulunan parçalayıcı sert organ

[isim]

[bitki bilimi]

• Açıldığında tohumların ortaya çıktığı kabuk

[hayvan bilimi]

• İstiridye vb. iki çeneli yumuşakçalarda, kolsu ayaklılarda kavkının iki parçasından her biri

[sıfat]

• Çenesi olan

[mecaz]

• Çenebaz

  Çenelileri hor görmemeliyiz, gereğinde söze atılmak, konuşmak hatta epeyce konuşmak suspus oturmaktan yeğdir. - Nermi Uygur

[sıfat]

• Çeneği olan

[sıfat]

[biyoloji]

• İki veya daha çok çenedi bulunan

[isim]

• Birinin yerine seçilebilecek bir başka yol, yöntem, tutum, alternatif, opsiyon

  İkinci seçeneğin düşüncesi bile sinirlerini altüst etmeye yettiğinden, çaresiz birinci yolu seçti. - Elif Şafak

[isim]

[tarih]

• Oğuz Türklerinin yirmi dört boyundan biri

[isim]

• Her yıl belirli bir süre otlatıldıktan sonra yeniden gelişen bitkilerin biçilerek değerlendirildiği doğal çayır

[sıfat]

• Durup dinlenmeden konuşan, çenesi düşük (kimse), geveze

  Her zamanki gibi bilgiye aç, her zamanki gibi ağızları lafla, kafaları düşünceyle dolu çalçene yaratıklarız. - Ayla Kutlu

[sıfat]

• Çenesi olmayan

[mecaz]

• Çok konuşan

[mecaz]

• Yerinde ve düzgün konuşmasını bilmeyen

[isim]

• Koridor

[isim]

• VIII-XI. yüzyıllar arasında Türkistan'da, Güneydoğu Avrupa ve Balkanlarda yaşamış olan bir Türk kavmi

[sıfat]

• Çeneği olmayan veya çenekleri iyi görülemeyen

[sıfat]

[eskimiş]

• Çok konuşan, çenesi kuvvetli, çeneli

  Bu, otuz yaşlarında çenebaz ve oynak bir duldu. - Reşat Nuri Güntekin