[isim]

• Sert bir şeyin kırılırken çıkardığı ses

Ata Sözleri ve Deyimler

• çat etmek
• çat orada çat burada çat kapı arkasında

[isim]

[halk ağzında]

• İki yolun veya iki derenin birleştiği yer, kavşak

[isim]

• Erzurum iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• İki dağ yamacının kesişmesi ile oluşmuş dere yatağı

  Karakaçanı, Armutdere çataklarında bu Bozdayı tepelediydi. - Memduh Şevket Esendal

[sıfat]

• Yapışık, ikiz (meyve)

[sıfat]

• Kavgacı

[isim]

• Van iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• İki veya daha çok kola ayrılan değnek

• Yol, ağaç gibi kollara ayrılan şeylerin ayrılma yeri

• Dallı olan şeylerin her kolu

• Yemek yerken kullanılan iki, üç veya dört uzun dişli çoğunlukla metal araç

  Çatalı elinden düştü, ağzı açık kaldı. - Peyami Safa

• Dirgen

• Bir tür olta iğnesi

[sıfat]

• Ucu kollara ayrılmış

  Çatal yol.

[sıfat]

• İki taraflı

  Evlerinin önü çatal pınarlar / İçerler suyunu beni anarlar - Halk türküsü

[sıfat]

• İki anlamlı, iki türlü anlaşılabilir

  Çatal söz.

Ata Sözleri ve Deyimler

• çatal görmek
• çatal matal kaç çatal

[isim]

• Bir yapının, bir evin damını kuran parçaların bütünü

  Islak duvarların, rüzgâr vurdukça çatırdayan çatıların altında insanların içi geçti. - Lâtife Tekin

• Birbirine çatılmış, çakılmış şeylerin bütünü

• Yapının tavanı ile damı arasındaki kullanılan yer

• İnsan ve hayvanda iskeletin kuruluşu

[mecaz]

• Barınılan, sığınılan yer

[mecaz]

• Belli bir maksada yönelik kimselerin oluşturduğu birlik

[dil bilgisi]

• Özne, nesne durumlarına göre, belirli çatı eklerinin fiil kök veya gövdelerine getirilen türev, bina: Sevinmek (sev-in-), sevdirmek (sev-dir-), sevindirmek (sev-in-dir-) gibi

[edebiyat]

• Hikâye, roman, piyes vb. edebî türlerde olay kuruluşu, kurgu

  Halit Ziya Uşaklıgil'in, Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun, Reşat Nuri Güntekin'in romanlarındaki sağlam çatıyı onunkilerde bulamazdınız. - Haldun Taner

[mimarlık]

• Bir yapıyı örten ve eğik yüzeyleri olan damın tahtadan iç yapısı

Ata Sözleri ve Deyimler

• çatı aktarmak
• çatıyı almak

[isim]

[denizcilik]

• Filika büyüklüğünde, islimle işleyen deniz teknesi, küçük vapur, istimbot

  Süslü, hususi birçok çarklı çatanalar geçer. - Abdülhak Şinasi Hisar

[sıfat]

• Çatlamış olan

  Çatlak bardak.

[mecaz]

• Deli

  Çatlaksam çatlağım. Çatlak olmasam bunca adama, gözün görmediğini göstermeye kalkar mıydım? - Oktay Rifat

[isim]

• Herhangi bir yerde uzunluğuna olan açıklık

  Bu testinin çatlağı hiçbir sızıntı göstermemişti. - Aka Gündüz

[isim]

• Ara, aralık

  İki denizci kara bulutlar çatlağından güneş ışığının güldüğünü sandılar. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[mecaz]

• Değişimin başlangıcı

  Yaşantımda çatlaklar oluşmaya başlamıştı. - Emine Işınsu

[isim]

[jeoloji]

• Yer altındaki taş kütlelerinin basınç ve gerilim dolayısıyla yer değiştirmeden çatlayıp yarılması, diyaklaz

  Esmer toprağın yüzünü saran çatlaklar sanki yerin dibine kadar iniyordu. - Tarık Buğra

[isim]

[tıp]

• Deri, mukoza, kemik veya herhangi bir organ üzerinde uzunluğuna olan açıklık, yarık, fissür

[sıfat]

• Çatılmış olan

  O çatık, kara kaşlı, al yanaklı hanımın kucağına oturmak lazım gelmişti. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• Uç uca, birbirine çatılan şeylerin bütünü

  Tüfek çatkısı.

• Sehpa

• Alından geçerek başın çevresine çember gibi bağlanan bağ, kaşbastı

  Alnında, başı ağrıdığı vakitlerdeki gibi beyaz tülbentten bir çatkı vardı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Bir işin bütününün veya parçalarının bir araya getirilmesinde uyulan yöntem

Ata Sözleri ve Deyimler

• çatkı çatmak

[isim]

• Çatmak işi

• Provada geçici olarak bir giysiye iliştirilmiş olan parça

• Duvarları ağaç gövdesinden birbirine takılarak ve çivisiz olarak yapılan yayla evi, Yörük çadırı

• Bir tür döşemelik kumaş

  Sonra o çatma örtülü minderin üstüne oturmuş, albayın İstanbul hakkındaki suallerine kısa kısa cevap vermişti. - Halide Edip Adıvar

• Ahşap yapılarda ağaç iskeletin temel parçaları

• Semerin ağaç kısmı

• Heykel yapımında çamuru ayakta tutan tel iskelet

[sıfat]

• Çatık

  Müftü bunu işitince çatkın bir çehre ile geldi. - Reşat Nuri Güntekin

Ata Sözleri ve Deyimler

• çatkın olmak

[-i]

• Odun, değnek, kılıç, tüfek vb. uzun şeylerden birkaç tanesini, tepelerinden birbirine çaprazlama dayayarak durdurmak

  Avlusunda silahlarını çatmış, ayaklarını germiş askerler var. - Falih Rıfkı Atay

• Kereste vb.ni birbirine tutturmak

  Kırık tahtaları bir solukta yan yana çattılar. - Lâtife Tekin

• Bir şeyi yapmak için gerekli parçaları bir araya getirmek

  Koca bir nahiye titreştik, odunsuz yattık / O büyük mektebi gördün ya, kışın biz çattık - Mehmet Akif Ersoy

• Yükü hayvana iki yanlı yüklemek

• Başa yemeni, çatkı, yazma vb.ni bağlamak

[-e]

• Üzücü, kızdırıcı veya şaşırtıcı olaylarla karşılaşmak

  Hacı Mustafa bağırıyor, ömründe böyle bir işe çatmadığını söylüyordu. - Refik Halit Karay

[-e]

• Yazıyla veya sözle sataşmak

  Böyle söyler de sonra yemek biraz azca çıkarsa yahut pek düzgün olmasa aşçıya çatacak gibi olur. - Memduh Şevket Esendal

[-e]

• Rastlamak, karşılaşmak

  Nerden çattım böylesi bir güzele... - Cahit Sıtkı Tarancı

[-e]

[hukuk]

• Gemiler birbirine çarpmak

[sıfat]

• Çatalı olan

• Çatal durumunda olan

• Pürüzlü (ses)

[mecaz]

• İki veya daha çok ihtimali olan

[isim]

• Çatlamak işi

• Dalgaların sığ kıyıya geldikleri zaman dökülüp köpürmesi, çatlak

• Uygun olmayan kuruma sonucu ağacın boyu yönündeki lif ayrılması

[bitki bilimi]

• Tohumların dağılması için meyve kabuğunun yarılması, açılma

[sıfat]

• Çatısı olan (yapı)

  Burası uzaktan beyaz çatılı, tenha bir köye benziyordu. - Ömer Seyfettin

• Çatılmış olan

• Başına çatkı bağlanmış olan

[isim]

• Çatal konulan yer