[isim]

• Karşıdakini etkilemek amacıyla sergilenen abartılı davranış, kurum, caka, afra tafra, afur tafur, zambır

  Sözlerini tartarak konuşuyorlarsa çalımlarından değil bu. - Nermi Uygur

• Kılıcın keskin yanı

• Menzil, erim

  Kurşun çalımı. Göz çalımı.

• Biraz benzeme, andırma

[denizcilik]

• Geminin su kesiminden aşağı bölümünün baş ve kıç bodoslamasına doğru darlaşması

[spor]

• Bir oyuncunun topu elinden veya ayağından kaçırmadan karşısındaki oyuncuları kıvrak hareketlerle geçmesi

Ata Sözleri ve Deyimler

• çalım atmak (veya yapmak)
• çalımına gelmek (veya getirmek)
• çalımından geçilmemek
• çalım satmak
• çalım yemek

[sıfat]

• Gösterişli, kurumlu, afralı tafralı

[isim]

[denizcilik]

• Başı yüksek, yapısı dar gemi

[sıfat]

• Yoğurt veya maya çalmaya yetecek kadar olan

[isim]

• Çalımlamak işi

[isim]

• Çalımlanmak işi

[-i]

[spor]

• Bir oyuncu topu elinden veya ayağından kaçırmadan karşısındaki oyuncuları kıvrak hareketlerle geçmek

• Kandırmak

[mecaz]

• Bir fırsattan yararlanarak bir başkasının hakkı olan bir şeyi ele geçirmek

[isim]

• Çalım yapan kimse

[nesnesiz]

• Çalımlı davranmak

• Kendisine çalım yapılmak

[isim]

• Çalımlı olma durumu

[sıfat]

• Çalımı olmayan, gösterişsiz

[isim]

• Çalımlanma işi

[isim]

• Çalımlama işi

[isim]

• Çalımsız olma durumu

  Kavrama hızının zayıflığıyla zekâsının çalımsızlığından ötürü, okulda kendisine kozalak adını takmışlardı. - Çetin Altan

[isim]

• Çalımlayabilmek işi

[-i]

• Çalımlama ihtimali veya imkânı bulunmak

• Çalımlama becerisi bulunmak