[isim]

• Zıplayan veya birdenbire fırlayan bir şeyin hareketi veya çıkardığı ses

Ata Sözleri ve Deyimler

• zıp diye çıkmak

[isim]

[halk ağzında]

• Karadeniz kıyısı halkının giydiği dar paçalı potur

  Karşı kahvenin çırağı bacağındaki zıpkasını örten futasıyla dört kahve getirdi. - Memduh Şevket Esendal

[sıfat]

[teklifsiz konuşmada]

• Şımarık ve delice tavırlı, hareketlerinde ölçüsüz, delişmen, zırtapoz, zirzop

  Mesrure, zıpır bir oğlanla karşısına çıkmaktan çekinmiyor, herkes bana ne der diye düşünmüyor. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Büyük balıkları vurup çekmeye yarayan ucu çengelli mızrak

[isim]

• Zıplamak işi

  Eşyanın üstüne çıkıp basmaya, üstünde zıplamaya başladık. - Ayla Kutlu

[isim]

• Zıplatmak işi

[nesnesiz]

• Bir yere çarpıp yukarı fırlamak

  İhtiyar profesörün elinde tuttuğu silindir, canlı bir mahluk gibi zıpladı. - Falih Rıfkı Atay

• Sevinçten veya oyun yapmak için bulunduğu yerde havaya doğru fırlamak

  Küçük köpek ince sevinç çığlıkları çıkarıyor, zıplıyor, havlıyor, atılıyordu. - Sait Faik Abasıyanık

[-i]

• Zıplama işini yaptırmak, hoplatmak, sıçratmak

[isim]

• Zıpır olma durumu, delişmenlik, zirzopluk, zırtapozluk

[isim]

• Zıpkınlamak işi

[-i]

• Zıpkınla vurmak

[isim]

• Zıpkınlanmak işi

[isim]

• Zıpkınla balık avlayan kimse

[isim]

[mecaz]

• Görgüsüz, fırsatçı kimse

  Bu kadar milyon nasıl olur da bu eğlenceler zıpçıktısına milyonlar yağdırır? - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Türedi

  Bu devir kâtipliğin itibardan düştüğü devirdir; halk arasında sünepe kâtip, zıpçıktı kâtip gibi tabirler kullanılır. - Refik Halit Karay

[nesnesiz]

• Zıpkınlamak işi yapılmak