[isim]

• Harabe

  Hazine boş, millet yoksul, ülke bir yıkılar yığını idi. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Yıkılmış olan, harap, viran

  Yıkık evlerin boş kalmış pencerelerinden arkadaki yıldızlar görülüyordu. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[isim]

• Yıkma işi

• Yok olmaya sebep olabilecek şey, büyük zarar, felaket

  Evin içinde günlük kokusu, papaz uluması bizim için yıkımdır. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[tıp]

• Vücuda verilen çeşitli ilaçların yol açtığı zarar

[biyoloji]

• Yadımlama

[biyoloji]

• İlaç veya metabolizma sonucu ortaya çıkan atık ürünün molekül düzeyinde beden sıvıları ile atılabilir duruma gelmesi

Ata Sözleri ve Deyimler

• yıkım olmak

[isim]

• Yıkılma, yıkım, mahvolma

• Yıkılan bir şeyin parçaları, kalıntıları, enkaz

  Ateşoğlu'nun evinin biraz ötesinde bir ev yıkıntısı keşfettim. - Halikarnas Balıkçısı

• Virane

  Yıkıntıların ortasında blok hâlinde yükselen yeni apartmanlara uzun uzun baktı. - Haldun Taner

[mecaz]

• Ruhsal bakımdan yıkılma, yıkım, mahvolma

  İkisi de Samim'deki yıkıntının nedenini gayet iyi biliyorlardı. - Osman Aysu

Ata Sözleri ve Deyimler

• yıkıntı olmak

[isim]

• Yıkılmak işi

  Duvarın yıkılması epey zaman aldı. - İhsan Oktay Anar

[isim]

• Yıkma işi

[nesnesiz]

• Yıkma işi yapılmak veya yıkma işine konu olmak

• Herhangi bir sebeple çökmek, göçmek

  Daha birçok yalılar da metruk, bakımsız bir hâlde çöküyor, yıkılıyor, yerinde yeller esiyor. - Asaf Halet Çelebi

• Devrilmek, yığılmak

  ... yüzükoyun yıkılıp kalmış bir kadın, kaçışan hizmetçiler... - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• İstenmeyen biri çekilip gitmek, defolmak

[mecaz]

• Yok olmak, mahvolmak

  Zira cehalet, bakımsızlık, menfaat yüzünden her gün millî varlığımızın bir parçası koparılmakta ve yıkılmaktadır. - Mehmet Kaplan

[mecaz]

• Yenilmek

[-e]

[mecaz]

• Yüklenmek

  Bütün işler onun üstüne yıkılmıştı. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Yıkmacı

  Eski evlerimiz yandı, yıkıldı. Biz onlar içinde yaşayamaz olduk, alıcı çıkınca yıkıcılara sattık. - Hüseyin Cahit Yalçın

[sıfat]

• Bir şeyin zarar görmesine, bozulmasına, yok olmasına, ortadan kalkmasına yol açan, tahripkâr

  O yıkıcı bozgunun sebeplerini öğrenmeye büyük önem verdi. - Falih Rıfkı Atay

[zarf]

• Gereğince

[isim]

• Yıkışmak işi

[isim]

• Yıkılma işi

  Alman denizinden Türk denizine doğru bir yıkılış, büyük bir yıkılış vardı. - Falih Rıfkı Atay

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Güreşmek

[isim]

• Yapıları yıkma işini yapan kimse

  Kondulardan birinin duvarını tekmeyle yıkan bir yıkımcı, topal bir kadından ilk darbeyi yedi. - Lâtife Tekin

[isim]

• Yıkıcı olma durumu

[isim]

• Yıkımcı olma durumu