[isim]

• Yıkmak işi

  Şüphe, fena bir kurt gibi ruhunu kemirmeye, masum itikadını yavaş yavaş yıkmaya başlamıştı. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Ayıkmak işi

[-i]

• Kurulu bir şeyi parçalayarak dağıtmak, bozmak, tahrip etmek

  Yangın yarım saatin içinde her yeri sardı, uğruna gelen ne varsa yaktı, yıktı. - Memduh Şevket Esendal

• İnsan, hayvan veya ağaç devirmek

• Bir yana eğmek

[-e]

[-i]

• Birine yüklemek

  Suçu bana yıktı.

• Yük indirmek

• (-i, -e) mec. Herhangi bir suç, iş vb.ni birine yüklemek

[mecaz]

• Yıkımına yol açmak, mahvına sebep olmak

  Bu acı onu yıkar.

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Ayılmak, kendine gelmek, uyanmak, aklı başına gelmek

[isim]

• Yıkılması uygun görülen bir yapının yıkılması işini üstlenen ve yıkıntılarını satın alan kimse, yıkıcı