[isim]

• Yuvarlamak işi

• Yuvalama

[-e]

• Bir şeyi bir yerden kaldırmadan ekseni çevresinde döndürerek yürütmek, tekerlemek

  Balta ve küskü ile onu kaldırır, aşağıya yuvarlarız. - Refik Halit Karay

[-i]

• Döndürerek tomar yapmak veya yuvarlak duruma getirmek

[-e]

[-i]

• Hızla düşürmek, devirmek

  Bir çelmede adamı yere yuvarladı.

[nesnesiz]

[mecaz]

• Sözü belirsizce, anlaşılmayacak biçimde söylemek

  Bu meslekte neler gördük biz diye yuvarlayarak lafı değiştiriyorum. - Ahmet Ümit

[nesnesiz]

[teklifsiz konuşmada]

• İnanılmayacak yalanlar söylemek

[nesnesiz]

[teklifsiz konuşmada]

• İstekle ve çabucak yemek veya içmek

  Birbiri ardınca bilmem kaç şişe bira yuvarlamış. - Attila İlhan

[-i]

• Kelimelerin bazı seslerini söylememek

  Kendine has, kelimelerin son hecelerini yuvarlaya yuvarlaya, yumuşak bir konuşma tarzı vardı. - Emine Işınsu

[-i]

• Sayıyı, küçük tutarlarını atarak veya ekleyerek tüm sayı durumuna getirmek