[isim]

• Yutmak işi

  Ne bulursam yutmaya mecbur kalıyordum, zayıflamış, sersemlemiş, neşesizleşmiştim. - Refik Halit Karay

[-i]

• Ağızda bulunan bir şeyi yutağa geçirmek

• Tam ve doğru söylememek

  Bazı heceleri yutuyor.

[mecaz]

• İnanmak, aldanmak, kanmak

  Bize numara yapma, yutacak enayi değiliz. - Sermet Muhtar Alus

[mecaz]

• Söylemek istediği bir sözü kendini tutarak söylememek

[mecaz]

• İyice, eksiksiz olarak öğrenmek

  Bazen üçer yüz sayfalık iki kitabı birden, yirmi dört saat zarfında hatmedip yuttuğu olurdu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• Işık, ses gücünü, parlaklığını azaltmak

  Duvarlar bütün ışıkları yutuyor, halkın üstüne bir toprak rengi dökülüyor. - Memduh Şevket Esendal

[teklifsiz konuşmada]

• Dayanıp sesini çıkarmamak, katlanmak

  Ben bu ağır sözleri yutmam.

[-i]

• Haksız olarak kendine mal etmek, zorbalıkla elinden almak

  Sakarya'nın doğusunda Türk Ordusu da kıvrılarak bu canavarın Ankara'yı yutmasına mâni olmaya çalışıyordu. - Halide Edip Adıvar

• Oyunda bir şey kazanmak

[isim]

• Uyutmak işi

[-i]

• Uyumasını sağlamak, uyur duruma getirmek

[mecaz]

• Acı, keder vb.ni hafifletmek

  Yeisimi uyutmak için dimağımı tarih okumakla yoruyorum. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]

• İlgi konusu olmaktan çıkarmak, unutturmak

[mecaz]

• Aldatmak, kandırmak

  Bugün yarın diye uyuttun durdun beni. - Attila İlhan

[sıfat]

[mecaz]

• Aldanmaz, kolay inanmaz (kimse)

  Kendini herkesten daha zeki, daha külyutmaz zanneden böyleleri her zaman, her yerde vardır. - Murathan Mungan

[isim]

• Külyutmaz olma durumu