[isim]

• Oyulmuş, içi boş ve çukur olan yer

  Birbirine karışmış nal oyuklarından, gündüz beş on kişilik bir devriyenin geçip gittiği anlaşılıyordu. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

• Bir şeyin üst bölümü, fevk, aşağı karşıtı

[mecaz]

• Yetkili kimse

  Emir yukarıdan gelince çaresiz kaldık.

[sıfat]

• Benzerleri arasında üstte bulunan

  Yukarı kat.

[sıfat]

[mecaz]

• Aşama, sınıf, makam bakımından ileride olan

  O bizden yukarı sınıftandı.

[zarf]

• Üst tarafa, üstteki kata, üste, yükseğe, yukarıya

  Yukarı, kocasının odasına çıktı. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• yukarı tükürsem bıyık, aşağı tükürsem sakal

[isim]

[eskimiş]

• Göğün en yüksek yeri

• Göğün kuzey yarım küresinde bulunan bir takımyıldızın en parlak yıldızı

Ata Sözleri ve Deyimler

• ayyuka çıkmak

[isim]

[biyoloji]

• Organizmanın kan, lenf vb. sıvı bölümü

[sıfat]

• Oyuğu olan, oyukları bulunan

[isim]

[jeoloji]

• Yer katmanları kıvrımlarının tümsek bölümü, semer, ineç karşıtı

[isim]

• Uyuklamak işi

  Konuşmanın orta yerinde başı önüne düşüp uyuklamaya, horlamaya başlar. - Metin And

[nesnesiz]

• Oturduğu yerde hafif uykuya dalmak, ımızganmak

  Kızım, uyukluyorsun, dadını git bul, seni yatırsın, haydi... - Peyami Safa

[zarf]

• Tepeden, üstten

Ata Sözleri ve Deyimler

• yukarıdan almak
• yukarıdan bakmak

[isim]

• Bir yer altı kuyusunun üst kısmına geçmeyi sağlayan geçit

[isim]

[tıp]

• Organizmadaki hastalık belirtilerini suyukların bozukluğuna bağlayan tıp öğretisi

[isim]

[spor]

• Yağlı güreşte hasmı ayaklarından yakalayıp tepesi üstü diktikten sonra sırtını yere getirerek yenme biçimi