[sıfat]

• Alışılmışa, doğru olarak kabul edilmişe uygun olmayan, karşıt, ters, mugayir, muhalif

  Gene de anlamın ne olduğunu çepeçevre bilmiyoruz dersem gerçeğe aykırı bir şey demiş olmam. - Nermi Uygur

• Çapraz, ters

• Toplumda görüş ve yaşayış biçimiyle uçlarda bulunan (kimse), marjinal

[mecaz]

• Gidilen yol üzerinde olmayıp gidiş yönüne ters düşen

  Burası Ankara'ya iki günöte, ana yollardan aykırı küçük bir kasabaydı. - Refik Halit Karay

[matematik]

• Bütün noktaları aynı düzlemde bulunmayan

Ata Sözleri ve Deyimler

• aykırı düşmek
• aykırı olmak

[isim]

• Kaykılmak işi

[isim]

• Kaykıltmak işi

[-e]

• Arkaya doğru eğilerek, yaslanarak oturmak

  Koltuğunda kaykılarak kendine güvenen bir iş adamı rahatlığıyla konuşabilir. - Nezihe Meriç

[-i]

• Kaykılmasını sağlamak, kaykılmasına sebep olmak

[isim]

• Aykırı olma durumu, mugayeret, muhaliflik, muhalefet, tehalüf

[isim]

• Aykırılamak işi

[isim]

[toplum bilimi]

• Bir insan topluluğunu ulusal, dinsel vb. sebeplerle yok etme, jenosit, genosit, pogrom

[isim]

• Bağırma

[nesnesiz]

• Kestirmeden gitmek

• Düz yoldan ayrılmak

[-i]

• Dikey olarak gelmek

  Bu demir yolu, Eğrikaya'dan keçi yurdu önünden, dereyi aykırılar. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Yüksek sesle acı acı bağırma, haykırma

[isim]

• Haykırmak işi

  Hâlsiz hâlsiz bağırdı, fazla haykırmaya nefesi yetmiyordu. - Mahmut Yesari

[nesnesiz]

• Telaş, şikâyet vb. sebeplerle yüksek sesle bağırmak

  Çocuk haykırarak ağlamaya başlamıştı. - Ayşe Kulin

• Çağırmak, seslenmek

  Kahkahayla karışık bir sesle merdivenden aşağı haykırdım. - Yusuf Ziya Ortaç

[mecaz]

• Bir durum veya nitelik çok belirgin olarak görünmek

[isim]

• Haykırtmak biçimi veya durumu

[-i]

• Haykırmasına yol açmak