[sıfat]

• Güçlü ve yürekli, alp, kahraman, mert

  Yiğide ölüm geçine / Al beni zülfün ucuna / Sallanayım tel yerine - Karacaoğlan

[mecaz]

• Gözü pek, düşüncelerini açıkça söylemekten çekinmeyen (kimse), mert

  O yiğit adamdır, gerçeği söylemekten çekinmez.

[isim]

• Delikanlı, genç erkek

[isim]

• Yiğit olma durumu, yiğitçe davranış, erkeklik, yüreklilik, cesaret, mertlik

  Türk yiğitliği destanları, kendilerine layık olacağı kadar yazılabilmiş değildir. - Abdülhak Şinasi Hisar

Ata Sözleri ve Deyimler

• yiğitliğe leke (veya bok) sürmemek
• yiğitlik etmek
• yiğitlik sende kalsın
• yiğitlik taslamak

[isim]

[edebiyat]

• Koçaklama

[sıfat]

• Yiğit

[zarf]

• (yiği'tçe) Yiğit gibi, yiğide yaraşır bir biçimde, yüreklilikle

  Ahmet, yiğitçe ortaya atılmıştı. - Adalet Ağaoğlu

[isim]

• Yiğitleşme

[nesnesiz]

• Yiğitleşmek

[isim]

[mecaz]

• Yürekli kimse

  Yeni yetişen babayiğitler orasını er geç uğranılacak bir menzil sayarlardı. - Yahya Kemal Beyatlı

• Bir girişimde kendine güvenebilecek durumda olan kimse

  Binaya yakışacak mobilyayı satın almaya kadir babayiğit çıkmadı. - Reşat Nuri Güntekin

[sıfat]

• Güçlü kuvvetli (kimse)

[isim]

• Yiğitleşmek işi, yiğitlenme

[nesnesiz]

• Yiğitlik etmek, cesaret göstermek, yiğitlenmek

[isim]

[eskimiş]

• Esnaf loncalarının kararlarını yürüten kimse

[isim]

• Yiğitlendirmek işi

[isim]

• Babayiğit olma durumu, babayiğitçe davranış

[-i]

• Yüreklendirmek, cesaretini artırmak, cesaretlendirmek

[zarf]

• Babayiğide yakışır bir biçimde