[isim]

• Yemek işi

  Aliş'e de buyur ettiler, ekmek, peynir ve üzümden ibaret yemeklerini yemeye koyuldular. - Halikarnas Balıkçısı

• Yiyecek

  Bu ay yeme masrafımız çok oldu.

[isim]

• Yemek yeme, karın doyurma işi

  Yemekten sonra gocuğuna sarar yatırırdı beni. - Necati Cumalı

• Yenmek için pişirilip hazırlanmış yiyecek, aş, taam, ekmek

  Yemekten sonra lokantalı vagondan birer de kahve getirttiler. - Memduh Şevket Esendal

• Günün belli saatlerinde yenilen besin

• Konuklara yiyecek verilerek yapılan ağırlama

  Pek protokolcü olduğu için yemek sessiz geçiyordu. - Falih Rıfkı Atay

Ata Sözleri ve Deyimler

• yemek çıkarmak
• yemek seçmek
• yemek vermek
• yemek yemek

[-i]

• Ağızda çiğneyerek yutmak

  Adam o kadar çabuk yiyor ki hizmetçi ekmek yetiştiremiyor. - Burhan Felek

• Aşındırmak, kemirmek, oymak, delmek

  Neclâ onun böyle kendinden geçercesine çalıştığını gördükçe üzüntüden tırnaklarını yiyor. - Haldun Taner

• Isırmak

  Sivrisinekler çocuğun kollarını yemiş.

• Batmak, çizmek, kaşındırmak, dalamak

• Hoşa gitmeyen kötü bir duruma uğramak, tutulmak

  Kendini topladı ama fena yerinden gagayı yedi sanırım... - Memduh Şevket Esendal

[nesnesiz]

• Hakkı olmayan ve kendisine yasak edilmiş bulunan bir şeyi kabul etmek

  Haram yemek. Rüşvet yemek.

• Harcamak, tüketmek, bitirmek

  Mirası sen yedin, zahmeti ben çekiyorum diye latife ediyordu. - Memduh Şevket Esendal

• Yasal yoldan cezalandırılmak

• Birine alacağını vermemek, ödememek

  Bu adam benim yüz bin liramı yedi.

• Başkasının parasını harcamak

  Dalkavuklar çok parasını yemişler.

[nesnesiz]

• Harcanmak, kullanılmak, sarf edilmek

  Yapımına başlanan bu yapı günde 5 ton çimento yiyor.

[mecaz]

• Sürekli üzmek, tedirgin etmek

  Bu dert beni yiyor.

[argo]

• Gücünü kırmak, perişan etmek, mahvetmek

[argo]

• Kandırmak

  Bizi yemek, sana mı kaldı.

Ata Sözleri ve Deyimler

• yediği naneye bak!
• yediği önünde, yemediği ardında
• yedikleri içtikleri ayrı gitmemek
• yedirip içirmek
• ye kürküm ye!
• yemeden içmeden
• yeme de yanında yat
• yiyip bitirmek
• yiyip içmek

[isim]

• Kalıpla basılıp elle boyanan, kadınların başlarına bağladıkları tülbent

  Genç, güzel aşçı kadının dört örgülü uzun saçları siyah bir yemeni ile örtülüydü. - Aka Gündüz

[eskimiş]

• Bir tür hafif ve kaba ayakkabı

  Hacı, ayağından yemenisini çıkardı, arabadan uzattı. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Yemen halkından olan kimse

[sıfat]

• Yemek de yenilen

  Yemekli nişan.

• Yemek de verilen

  Yemekli parti.

[sıfat]

• Yemeni takmış olan

  Başı yemenili, cılız bir kız çocuğu kahvelerden birine girdi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[sıfat]

• Yemek yapmakta kullanılan

  Yemeklik zeytinyağı.

• Yemek için ayrılan

  Yemeklik buğday.

[isim]

• Yiyecek şey, yiyecek maddesi

[isim]

• Yemekten önce sofraya getirilen soğuk yiyecekler, ordövr

[isim]

• Genellikle et ve et türevlerini yemeyen kimse, vejetaryen

[isim]

• Yemeni yapan veya satan kimse

  Mektepli yemeniciye davulun üstünden yirmi beş kuruşu göstererek... - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

[eskimiş]

• Yumuşaklık

• Bağırsakta yumuşaklık

  Kayısı vücuda mülayemet verir.

[sıfat]

• Yemek verilmeyen

  Yemeksiz pansiyon.

• Yemeği olmayan

[isim]

• Etyemez olma durumu, vejetaryenlik

[isim]

• Yemekçinin yaptığı iş

• Yemekçi olma durumu

[isim]

• Okul, fabrika vb. kuruluşlarda yemek yenilen büyük salon