[sıfat]

• Girişken (kimse)

  Öbürü ne kadar çekingen ve sessiz ise bu o kadar yaraş ve konuşkan, tam manasıyla bir İstanbul kadını. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• Yaraşmak işi

[sıfat]

• Layık, uygun

  Yüzüne kahramanlığına yaraşır bir tebessüm sindirdi. - Nermi Uygur

[isim]

• Yaraşma, uyma, uygunluk

Ata Sözleri ve Deyimler

• yaraşık almak

[nesnesiz]

• Yakışmak, uymak

  Gözlerim koyu olduğu için kuyruklu sürme, bana pek yaraşır. - Sermet Muhtar Alus

• Yatkın olmak

  Söylenen sözü anlıyor, eli hemen her işe yaraşıyordu. - Ercüment Ekrem Talu

[sıfat]

• Yaraşan, uygun, yakışır

[isim]

• Yaraştırmak işi, tensip

[-e]

[-i]

• Uygun görmek, yakıştırmak, tensip etmek

  Sana işin kolayına başvurmayı yaraştıramıyorum doğrusu. - Nazım Hikmet

[sıfat]

• Yaraşık olmayan, yaraşmayan, yakışmayan