[isim]

• Utanmak durumu, arlanma, teeddüp

  İradesizliğimden utanma duymamaya da alıştım. - Refik Halit Karay

[nesnesiz]

• Onursuz sayılacak veya gülünç olacak bir duruma düşmekten üzüntü duymak, mahcup olmak

  Düğün sofrasında kendisinden başka böyle çatal tutanı göremeyince pek utandı. - Aka Gündüz

[-den]

• Sıkılmak

  Hayır, edebiyattan değil, karşısında şimdiden aczini duyduğum okuyucudan utanıyorum. - Ahmet Haşim

[-den]

• Çekinmek

  Birbirimizden utanarak karşı karşıya on dakika sustuk. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• utananın oğlu kızı olmamış
• utanıp sıkılmadan

[sıfat]

• Utanması olmayan, sıkılmaz, yüzsüz, arsız

  Utanmazlık siyasetinin veya utanmaz siyasinin önünde sonunda foyası meydana çıkar. - Burhan Felek

[isim]

• Utanmaz olma durumu, yüzsüzlük, arsızlık

  Hicap bir ayıp; utanmazlık, sıkılmazlık, yılışıklık bir meziyet oldu. - Burhan Felek

[sıfat]

• Utanmaz bir biçimde yapılan

[zarf]

• (utanma'zca) Utanmaksızın, utanmaz bir biçimde, utanmazcasına