[isim]

[halk ağzında]

• Karıştırma, kaşıma

[isim]

• Sami dilleri ailesine giren ve milattan önceki dönemlerde Ön Asya'da kullanılmış olan ölü bir dil

[sıfat]

• Bu dille yazılmış olan

[isim]

• Güzel koku, ıtır

[zarf]

• Doymak bilmez bir biçimde, oburcasına

[isim]

• Kurcalamak işi

  Sebebini kurcalamaya, deşmeye lüzum yok. - Necip Fazıl Kısakürek

[isim]

• Santur çalan kimse, santuri

[isim]

• Dokurcun

  Harmanı kaldırdım birazı kaldı / Tokurcun şalvarım al kanla doldu - Halk türküsü

[sıfat]

• Hastaneden çıkması kararlaştırılmış (hasta)

Ata Sözleri ve Deyimler

• taburcu etmek

[isim]

• Kurcalanmak işi

[-i]

• Ellemek, karıştırarak bakmak

  Radyoyu kurcalayıp iyice bozdu.

• Sivri bir şey sokup karıştırarak zorlamak

  Kilidi kurcalamışlar.

• Karıştırıp azdırmak, tahriş etmek

  Çıbanı kurcalamamalı.

[mecaz]

• Meşgul ve rahatsız etmek

  Bu sorunun cevabı zihnimi bir hayli kurcalayıp durmuştur. - Haldun Taner

[mecaz]

• Bir konuyu araştırmak, üstünde durmak, eşelemek

  Kurcalamazsam belki de çok iyi hazırlanmış bir senaryoyu bana gerçek diye yutturacak. - Ahmet Ümit

Ata Sözleri ve Deyimler

• kurcalama sivilceyi çıban edersin

[isim]

• Kalbur yapan veya satan kimse

• İşi, bir şeyi kalburdan geçirmek olan kimse

[isim]

[bitki bilimi]

• Bir bitkinin üzerinde bulunan ve ileride sap, çiçek veya yaprak verecek olan filiz

• Çiçek açacak gonca

  Birden yaban güllerinin dikenli dallarında tomurcuklar çatlıyor. - Attila İlhan

[isim]

• Burcumak işi

[sıfat]

• Biraz çukur, az çukur

[isim]

• Hakkâri iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Gürültülü, karışık durum

  Adnan yatağına uzanmış, dün geceki curcunayı düşünüyordu. - Mithat Cemal Kuntay

• Alaturka müzikte hızlı bir usul

  Sonra bir curcuna havası söyledi ve üç yabancı da dâhil olduğu hâlde salondakilerin hepsini oynattı. - Peyami Safa

Ata Sözleri ve Deyimler

• curcunaya çevirmek (veya döndürmek veya vermek)