[isim]

[ruh bilimi]

• Bir işi yapmak, harekete geçmek için duyulan ve bireyin engelleyemeyeceği kadar güçlü istek, içtepi, itki

[isim]

[halk ağzında]

• Tahılı saman ve kavuzlardan ayırmaya yarayan, kıldan veya kamıştan yapılmış elek

[isim]

[halk ağzında]

• Tekme

[isim]

• Tepinmek işi

  O daha Karagöz'ün hatırlanışı ile gülümserken salonda da ıslık, tepinme başladı. - Tarık Buğra

[isim]

• Tepilmek işi

[isim]

• Tepme işi

[nesnesiz]

• Tepme işi yapılmak

  Dış tarafımdan bitkin, hevessizim ama geriye tepilmiş arzular yüzünden şuuraltı benliğim isyan hâlinde. - Refik Halit Karay

• Geri çevrilmek

  Böyle fırsat hiç tepilir mi?

[nesnesiz]

• Ayaklarını hızla yere veya bir şeye üst üste vurmak

  Tekmelediler, üzerime çıkıp tepindiler. - Sait Faik Abasıyanık

• Öfke ve sevincini açığa vuracak davranışlarda bulunmak

  Sabaha kadar tepindiler. Bayram ediyorlar. - Necip Fazıl Kısakürek

• Gürültü etmek

[mecaz]

• Direnmek

  Tepiniyor, tokatlayacağını, tekme ile dışarı atacağını söylüyordu. - Ömer Seyfettin

[isim]

[ruh bilimi]

• Tepi

[isim]

• Tepirlemek işi

[isim]

• Tepiklemek işi

[isim]

• Tepinme işi

[-i]

[halk ağzında]

• Tahılın taşını ayırmak, elemek

[-i]

[halk ağzında]

• Binek hayvanını yürütmek için ayakla vurmak, tekmelemek

• Otomobilin gaz pedalına sonuna kadar basmak

[isim]

• Tepişmek işi