[isim]

• Saçların, sakalın, hayvan tüylerinin karışıklığını gidermeye veya kadınların saçlarını tutturmaya yarayan dişli araç

  Bir ay boyunca, kırlaşan saçlarına tarak sürmedi. - Lâtife Tekin

• Bahçıvanlıkta toprağın taşını ayıklamak için kullanılan, ucu bu biçimde olan araç, tırmık

• Dokuma tezgâhlarında, dişleri arasından arış ipliklerinin geçtiği tarak biçiminde araç

• Bazı kuşların başında bulunan yelpaze biçiminde tepelik

[anatomi]

• İnsanda ayağın yüksek olan üst bölümü

[hayvan bilimi]

• Suda yaşayan hayvanlarda solungaç

[hayvan bilimi]

• Yassı solungaçlılardan, kabukları yuvarlak, yelpaze biçiminde bir yumuşakça (Pecten)

Ata Sözleri ve Deyimler

• tarak vurmak

[isim]

[tıp]

• Göz merceğinin saydamlığını yitirerek ağarmasından ileri gelen ve görmeyi engelleyen rahatsızlık, perde, akbasma, aksu

[isim]

[halk ağzında]

• Sara

Ata Sözleri ve Deyimler

• tutarağı tutmak

[sıfat]

• Tarağı olan

• Başında tarak bulunan (kuş veya kadın)

• Yol yol nakışlı

  Taraklı kumaş.

• Tarağı geniş olan (ayak)

[isim]

• Sakarya iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

• Tarağı andıran, tarağa benzeyen, tarak gibi

[isim]

• Taraklamak işi

• Bağ bahçe işlerinde taşları tarakla toplama, ayıklama

  Kuru ot taraklama makinesi.

[sıfat]

• Taşçı tarağı ile yapılan

[denizcilik]

• Ağaç gemilerde kaplamaların zedelenmesi durumunda, içeriye su girmemesi için omuzluktan su düzeyine kadar ıskarmozlar arasına uyumlu olarak yerleştirilen, ağaçtan yapılan pekiştirme

[isim]

[hayvan bilimi]

• Sölenterlerin, saydam ve jelatinli deniz hayvanlarını içine alan sınıfı

[-i]

• Bağ, bahçe toprağının yüzünü tarakla düzeltmek

• Gereksiz maddelerden ayıklamak amacıyla araç geçirmek, taramak

• Yılankavi çizgilerle boyamak

• Tarar gibi yapmak

[isim]

• Tarak yapan veya satan kimse

• Taraklama işi yapan kimse

[isim]

[felsefe]

• Hiçbir heyecan veya zihin etkisiyle uyarılmayan ruh dinginliği, acıya olduğu kadar kıvanca karşı da ilgisizlik

[sıfat]

• Tarağı olmayan

[isim]

• Tarakçının işi