[sıfat]

• Doğada olan, doğada bulunan

• Olağan, alışılmış, her zamanki gibi olan, beklenildiği gibi

  Sıcaklar arttıkça serin yerler aramak, âdeta tabii bir ihtiyaç hâline geliyor. - Ahmet Rasim

• Sağduyuya, mantığa, olağan düzene uygun olan

  Beklenen cevap gelince derhâl yazılacağı tabiidir. - Atatürk

• Yapmacık olmayan, doğal

  Bir milletin kendi varlığını müdafaa etmesinden daha tabii ne olabilir? - Mehmet Kaplan

• Katıksız, saf, doğal

  Tabii meyve suları.

[zarf]

• (ta'bi:) Elbette, doğallıkla, doğal olarak, işin gereği olarak

  Yurttaşlarım arasında bana bu yabancılığı çektirmemek isteyenler de oldu tabii. - Adalet Ağaoğlu

[isim]

• Doğal olma durumu

  İnsan, sözünde ve davranışında tabiilikten ayrılmamalı.

[isim]

[eskimiş]

• Bir şeye veya bir kimseye bağlı olma, bağımlılık

• Uyrukluk

  Fransız tabiiyetine girivermişler o zaman. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• Herhangi bir ülkenin uyruğunda olan, uyruklu

[isim]

• Tabiileşmek işi

[nesnesiz]

• Tabii duruma gelmek

  Daha sonra benzine kan geldi ve bakışları tabiileşti. - Peyami Safa

[sıfat]

[eskimiş]

• Sıra dışı

• Acayip

[zarf]

• Acayip bir biçimde

  Ne gayritabii, garip, manalı, müstehzi gülüyordu? - Peyami Safa

[isim]

• Tabiileştirmek işi

[sıfat]

• Herhangi bir ülkenin uyruğu olmayan, uyruksuz

[isim]

[eskimiş]

[ruh bilimi]

• İçgüdü

[-i]

• Doğal duruma getirmek

[isim]

• Tabiiyetsiz olma durumu, uyruksuzluk