[isim]

[halk ağzında]

• Taş dibek

  Evlerinin önü bulgur sokusu / Yel estikçe gelir yârin kokusu - Halk türküsü

• Dibekte, havanda tahıl dövmeye yarayan tokmak

[isim]

[eskimiş]

[hayvan bilimi]

• Köstebek

[sıfat]

• İçeriye batmış

  Sokur göz.

[sıfat]

• Bir gözü kör

  Sokur hayvan.

[isim]

[halk ağzında]

• Lokma

• Yufka ekmeğinden yapılan dürüm

[sıfat]

• Sokulmuş olan

  Tokmağın altındaki kilitte bir sarı pirinç anahtar sokulu idi. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[zarf]

• Sokulmuş olarak

[isim]

• Sokulmak işi

[isim]

• Sokma işi

[-e]

[nesnesiz]

• Sokma işine konu olmak

• Girmek

  Yorganın altına sokulmak.

• Yanaşmak, yaklaşmak

  Aydınlık yüzlü bir kadın, bir mısır pişiricisine sokuldu, taze mısırlardan birisini işaret etti. - Muzaffer Buyrukçu

[sıfat]

[hayvan bilimi]

• Sokma özelliği olan

[isim]

• Sokulma işi

  Hepsinin bir sokuluşu ve birbirini sevişi vardı ki... - Halide Edip Adıvar

[isim]

• Sokuşmak işi

[sıfat]

• Kısa sürede insanlarla kaynaşıp dost olabilen, kendini çabucak sevdiren

  Kaçırmaktan korkar gibi pek hafif adımlar, pek sokulgan nazarlarla ona doğru yürüdü. - Refik Halit Karay

[-e]

• Dar bir yere sokulmak

• Usulcacık araya girmek

[isim]

• Sokuşturmak işi

[-e]

[-i]

• Dar bir yere zorla veya iterek sokmak

[mecaz]

• Belli etmeden kötü bir malı vermek

  Manav çürük elmaları sokuşturup çocuğa verdi.

[mecaz]

• Bir sözü kırıcı olmak amacıyla tekrar tekrar söylemek

  İkide birde başlarında Selman gibi adamlar olduğunu sokuşturuyordu. - Halide Edip Adıvar

[isim]

• Sokulgan olma durumu

  Hayvanın sokulganlığından cesaret alan bir başka kız da usulca yanına yaklaştı. - Necati Cumalı