[isim]

• Saçmak işi

[denizcilik]

• Bir tür balık ağı, serpme ağ

• Avda kullanılan fişeklerin içine konulan, türlü boylardaki küçük ve yuvarlak kurşun tanesi

  Ben fişeklerin barutunu, tapasını, saçmasını koyarım, beybaba! - Aka Gündüz

[sıfat]

[mecaz]

• Akla uygun olmayan, pestenkerani, absürt

  Kapıldığı tüm fikirler saçma, kurduğu tüm hayaller boşunaydı. - Elif Şafak

[sıfat]

• Yersiz bulunan

[mecaz]

• Yersiz, akla aykırı, tutarsız söz

  Bırak şu saçmaları! Bir daha bahsini etme. - Refik Halit Karay

[sıfat]

• Böyle söz söyleyen veya iş yapan

  Saçma adam.

[-i]

• Bir şeyi ortalığa dağıtmak, dökmek

  Oraya birikmiş sulara basarak çamurları etrafa saçtı. - Memduh Şevket Esendal

• Işık ve ısı yaymak

  Büyümüş gözler örste dövülen kızgın demir gibi kıvılcımlar saçtı. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]

• Belli bir görüşü, düşünceyi yaymak

Ata Sözleri ve Deyimler

• saçıp savurmak

[isim]

• Saçma konulan yer

• Yeri ve değeri olmayan söz, davranış içinde olma, abukluk, abuk sabukluk, abuk subukluk, absürtlük

• Yeri ve değeri olmayan söz, davranış

  Hakikatten ne kadar uzaksa yalandan da o kadar uzaktır saçmalık. - Elif Şafak

[isim]

• Saçmalamak işi, abuklama

  Saçmalama özgürlüğüme hiç kimsenin, hiçbir yetkenin karışamayacağına sevindim. - Tomris Uyar

[nesnesiz]

• Anlamsız, gereksiz, tutarsız, saçma sapan sözler söylemek veya bu tür davranışlarda bulunmak, abuklamak

  Konuşması büsbütün dağıldı, tutarsızlaştı. Artık saçmalıyor. - Attila İlhan

[sıfat]

• Saçma sapan söz söyleyen

[isim]

• Saçmalaşmak durumu veya işi, abuklaşma

[nesnesiz]

• Saçma davranışlarda bulunmak, abuklaşmak

[isim]

• Saçmacı olma durumu

[isim]

• Saçmalaştırmak işi, abuklaştırma

[-i]

• Saçmalaşmasını sağlamak, saçma duruma getirmek, abuklaştırmak