[isim]

• Bitkinin dal, yaprak, çiçek vb. bölümlerini taşıyan, ağaçlarda odunlaşarak gövde durumunu alan bölüm

• Çiçek veya meyveyi dala bağlayan ince bölüm, sak

  Armudun sapı. Gülün dikenli sapı.

• Bir aracı tutmaya yarayan bölüm

  Bir küçük çekmeceden sapı fil dişi bir revolver çıkarmıştı. - Sait Faik Abasıyanık

• İplik, tire, ibrişim vb. şeylerde iğneye geçirilen bir dikişlik iplik

  Bir sap tire. İki sap ibrişim.

• Kabza

[halk ağzında]

• Demet durumundaki ekinler

  Orakçılar gizliden gizliye bu türküyü mırıldanarak saplara tırpan sallıyorlardı. - Reşat Enis

[argo]

• Erkek

Ata Sözleri ve Deyimler

• sap çekmek
• sap derken saman demek
• sap döner, keser döner, gün gelir hesap döner
• sap gibi
• sapına kadar
• sapla samanı karıştırmak
• sap yiyip saman sıçmak

[isim]

• Sinir

  Bu büyük ızdırap, asabına uyuşukluk getirdi. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

Ata Sözleri ve Deyimler

• asabına dokunmak

[sıfat]

• Merkezden uzak, kıyıda köşede kalmış

  Eskiden sapa semtlerde küçücük dükkânlar görünürdü. - Sait Faik Abasıyanık

• Gidilen yol üzerinde olmayan, sapılarak varılan

  Dar ve sapa yollardan hızla yürümeye çalışıyorduk. - Ahmet Hamdi Tanpınar

[mecaz]

• Düzgün olmayan, yolundan sapmış

  Kimileri sert çıkışlarda, karşı koymalarda, sapa ilişkilerde çözüm arıyor. - Tomris Uyar

[isim]

• Sığır, koyun gibi eti yenecek hayvanları kesen veya dükkânında perakende olarak satan kimse

  Kasapla barışıp kendini benimsetince belki de yanında çalıştırırdı. - Muzaffer Uyguner

• Et satılan dükkân

[sıfat]

[mecaz]

• Kan dökücü, hunhar

Ata Sözleri ve Deyimler

• kasaptaki ete soğan doğranmaz
• kasap, yağı bol bulunca gerisini yağlar

[isim]

• Yeter sayı

[isim]

• İki ucu ip, ortası örme veya meşin olan bir taş atma aracı

  Gökçe Bacı, bağrına saplanan bir okla, sapan sallayan eli havada, yere düşüyor. - Tarık Buğra

• Genellikle çocukların kuş vurmak için kullandıkları, iki ucuna lastik ve lastiklerin arasına da geniş bir meşin parçası bağlı bulunan çataldan oluşan araç, kuş lastiği

  Cebine sakız gibi kuru üzümü doldurdun mu elde sapan, incir kuşu avına çıkarsın. - Attila İlhan

• Kaldırılacak bir şeyin üzerine geçirmek için halattan yapılan çember

[teknik]

• Makarayı bir yere bağlamak için tablaların çevresine geçirilen halat veya demir kuşaklar

[isim]

• Bir ana yoldan ayrılan yolun başlangıç noktası

• Akarsuyun kollara ayrıldığı yer

[sıfat]

• Sapaklığı olan

[isim]

• Sapmak işi

[fizik]

• Serbest bir mıknatıslı iğnenin denge konumundayken gösterdiği doğrultudan geçen düşey düzlemle, bulunulan noktanın meridyen düzlemi arasındaki açı

[fizik]

• Bir ışının saydam bir biçmeden geçtikten sonra giriş doğrultusu arasında oluşturduğu açı

[dil bilgisi]

• Bazı kelimelerin kurallara göre almaları gereken biçimlerden uzaklaşması durumu: Ben-ge > bene yerine bana, sen-ge > sene yerine sana olması gibi

[sıfat]

• Sapı olan

  İki çocuk tahta saplı bir çakı ile kollarını çizdiler. - Ömer Seyfettin

[isim]

[halk ağzında]

• Büyük kepçe

[zarf]

• Saplanmış olarak

  Bıçak karpuza saplı duruyor.

[isim]

• Bir görevin ve özellikle bir fizyoloji görevinin ters bir yön alması

[sıfat]

• Tavır ve davranışları normal olmayan veya geleneklerden, törelerden ayrılan, anormal (kimse), gayritabii, anormal

  Sapık düşünce.

• Delice davranışları olan, meczup

[isim]

[eskimiş]

• Bağlanma

• Girme

• Kapılanma

Ata Sözleri ve Deyimler

• intisap etmek

[isim]

[eskimiş]

• Kazanma, edinme, edinim

Ata Sözleri ve Deyimler

• iktisap etmek

[isim]

[bitki bilimi]

• Eskiden kökü hekimlikte kullanılmış olan, zambakgillerden, yeşilimsi çiçekli, dikenli ve tırmanıcı, çok yıllık bir bitki (Smilax)

[isim]

• Gemi bordasındaki top çıkarılan dört köşe boşluk ve açıklık

• Bir batarya topun birden ateş etmesi, alabanda ateşi

[mecaz]

• Paylama

Ata Sözleri ve Deyimler

• saparta (veya sapartayı) yemek
• sapartayı vermek