[isim]

[eskimiş]

• Doğru yolu gösterme, uyarma

Ata Sözleri ve Deyimler

• irşat etmek

[isim]

• Salı ile perşembe arasındaki gün

[isim]

• Samsun iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Yük treni

[isim]

• Yün veya iplik eğrilen iği ağırlaştırmak için alt ucuna geçirilen yarım küre biçiminde, ortası delik ağaç veya kemik parça

• Teker biçiminde yassı nesne, kurs (I)

  Kandil ağırşağı. Emzik ağırşağı. Diz ağırşağı.

[isim]

• Yatağın üstüne serilen veya yorgan kaplanan bez örtü

  Adam, üstü beyaz bir çarşafla örtülü sedyeyi dışarı doğru çekiyor. - Ahmet Ümit

[eskimiş]

• Kadınların kullandığı ve baştan örtülen, pelerinli, eteklikli sokak giysisi

  Çabucak yatak odasına koştu, çarşafını giydi. - Peyami Safa

Ata Sözleri ve Deyimler

• çarşafa dolanmak
• çarşafa girmek
• çarşaf gibi
• çarşaf kadar

[isim]

• Tülbent ile patiska arasında ince bir tür pamuklu kumaş

[sıfat]

[eskimiş]

[toplum bilimi]

• Anaerkil

[sıfat]

• Üzerinde çarşaf olan

• Çarşaf giymiş olan (kimse)

  Türk Ocağının en ileri adımlarından biri, çarşaflı hanımı piyano çalmak için sahneye çıkarmak olmuştur. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

[toplum bilimi]

• Anaerkillik

[sıfat]

• Çarşaf yapmaya elverişli olan (kumaş)

[sıfat]

[eskimiş]

[toplum bilimi]

• Ataerkil

  Devlet adamı, pederşahi toplumlarda kalabalıkların idealize ettiği bir örnek kişilik olmak zorundadır. - Haldun Taner

[isim]

• Bir sayının, kelimenin yerine geçmek için üzerine başka bir sayı veya kelime basma işi

  Çoğu kez pullara sürşarj yapılır.

[isim]

• Çarşaflamak işi

[isim]

• Ağırşaklanmak durumu

[-i]

• Yorganı çarşafla kaplamak

[nesnesiz]

[argo]

• Kötü ve başarısız duruma düşmek, çarşafa dolanmak