[isim]

[halk ağzında]

• Köy evlerinde kapıların arkasına konulan kalın kuşak

[isim]

• Kırkma işi

• Davarların yün veya kıllarını kırkmaya yarayan makasa benzer araç

[sıfat]

[fizik]

• Sarkaçla ilgili, hareketi sarkaç hareketine benzeyen

[sıfat]

• Aşağı doğru uzanmış veya uzanmış, sarkmış, sölpük, salpa, gevşek

  İri yarı, bıyıkları sarkık bir ozan elini dostça omzuna attı. - Çetin Altan

[isim]

[mineraloji]

• Mağaraların tavanında aşağıya doğru oluşan, genellikle koni biçiminde kalker birikintisi, damla taş, stalaktit

[isim]

• Davarların kırkılması işi

• Davarların kırkıldıkları mevsim

[isim]

[müzik]

• Tonlama değişiklikleriyle çeşitli duygular uyandıran uyumlu, ezgili insan sesleri dizisi

• Klasik Türk müziğinde aşk üzerine söylenen, nakaratı ve ara nağmesi olan parça

  Şirket vapurları, bir şarkının nakaratı gibi ikide bir geçerlerdi. - Abdülhak Şinasi Hisar

• Ezgi, müzik parçası, melodi, liet

  Ayaklarımızdaki zincirler, esirliğin ağır ve cefalı şarkılarını söyleyecektir. - Ruşen Eşref Ünaydın

[edebiyat]

• Divan edebiyatında, bestelenmek için dörtlükler biçiminde ve uyaklı olarak yazılmış olan şiir biçimi

Ata Sözleri ve Deyimler

• şarkı söylemek
• şarkı tutturmak

[sıfat]

[halk ağzında]

• Eski, bozuk, sakat

[isim]

• Kırkılmak işi

[isim]

• Kırpıntı

[isim]

• Aşağı doğru uzanan, sarkan şey

  Kayışı siyaha yakın koyu lacivertti. Gümüşten üç büyük sarkıntısı vardı. - Ömer Seyfettin

• Sataşma, takılma

Ata Sözleri ve Deyimler

• sarkıntı olmak

[isim]

• Sarkıtmak işi

[mimarlık]

• Sarkıt biçiminde süs

[isim]

• Sarkma işi

[nesnesiz]

• Kırkma işi yapılmak

  Sonra oturtuldu ve terzinin kocaman makasıyla büklüm büklüm saçları ta dibinden kırkıldı. - Necip Fazıl Kısakürek

[-i]

• Bir şeyin sarkmasını sağlamak

  Kayığın bordasına oturup bacaklarını dışarı sarkıtan da vardır. - Salâh Birsel

[mecaz]

• Asmak, darağacına çekmek