[isim]

[eskimiş]

• Bağ, bağlama

[dil bilgisi]

• Bağlaç

[isim]

• Bağlayan şey, bağ

  Bu dünya öyle bir dünya ki zengin ile fakir arasında kardeşlik rabıtaları bile kalmıyor. - Reşat Nuri Güntekin

• İki şeyi birbirine bağlayan ip

• İlgi, ilişki

  Bu rabıtamı sizden gizlemek pek fazla azap veriyor. - Peyami Safa

• Birbirini tutma, tutarlık

• Düzen, sıra

• Birbirine geçmeli tahtadan bir döşeme türü

• Tarikatlarda müridin şeyhi aracılığıyla kalbini Allah'a bağlaması

[sıfat]

• Düzgün, düzenli

  Acaba Gecik'te rabıtalı bir ev bulmak kabil mi? - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Sözünü bilen, tutarlı, ağırbaşlı

  Gönül isterdi ki herkes akıllı ve rabıtalı olsun. - Abdülhak Şinasi Hisar

• Bağlantılı

[isim]

• Savaşçı derviş

• Marabut

[sıfat]

• Düzensiz, birbirini tutmaz

  Rabıtasız, saçma sözlerinden ruhbana düşman olduğu anlaşılan bu güzel ve garip kadın... - Ömer Seyfettin

• Ağırbaşlı olmayan, tutarsız

  Rabıtasız adam.

• Bağlantısız

[zarf]

• Birbirine bağlı veya tutarlı olmadan

[isim]

• Rabıtasız olma durumu