[isim]

• Bir şeyin düzgünlüğünü bozacak çıkıntı, gedik veya kusur

  Cildin pürüzleri.

[mecaz]

• Engel, güçlük

Ata Sözleri ve Deyimler

• pürüz çıkarmak

[sıfat]

• Pürüzü olan

  Pürüzlü cilt.

• Boğuk ve bozuk (ses)

  Sesi biraz pürüzlüydü. - Yusuf Atılgan

[mecaz]

• Karışık, güç (durum, iş)

  Mesele pürüzlüdür, bir skandal hâlini almasından korkulur. - Refik Halit Karay

[isim]

• Bir borunun ağzına biçim vermek, genişletmek veya çapaklarını, pürüzlerini almak için kullanılan, çevresinde kesici yüzü bulunan alet, rayba

[isim]

• Pürüzlemek işi

[-i]

• Yapılarda sıva, alçı veya boyanın daha iyi tutmasını sağlamak amacıyla yüzeyi pürüzlü duruma getirmek

[isim]

• Pürüzlenmek işi

[nesnesiz]

• Pürüz oluşmak, pürüzlü duruma gelmek

• Ses boğuk ve bozuk çıkmak

  Konserlerde sesi pürüzlendiği zaman böyle yapardı. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]

• Bir iş, durum vb. karışık ve güç bir duruma gelmek

[sıfat]

• Pürüzü olmayan

  Yüzü bir sabah gibi düz ve pürüzsüzdü. - Kenan Hulûsi

• Düzgün (ses)

  Pürüzsüz, billur gibi sesleri İncirlik, Kanlıdere taraflarını çın çın öttürüyordu. - Osman Cemal Kaygılı

[zarf]

• Hatasız, takılmadan

  Pürüzsüz, tane tane şarkı söyler gibi ahenkli bir konuşma tarzı vardı. - Haldun Taner

[isim]

• Pürüzsüz olma durumu

  Cenap Şehabettin Bey'in aşk şiirlerinin pürüzsüzlüğü derecesinde değilse bile daha içinden gelen ve şahsi bir cazibeyle eserler yazmıştı. - Halide Edip Adıvar