[isim]

• Kapmak işi

  Bir fende kazık kakmaktansa hepsinden birer parça malumat kapma fikrinde idi. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[sıfat]

• Hile ile elde edilen

[isim]

• Kepmek işi

[isim]

• Tapmak işi

[isim]

• Tepmek işi

[halk ağzında]

• Tekme

[sıfat]

[halk ağzında]

• Suda çiğnenerek keçeleştirilen yünden dokunmuş (kumaş, keçe vb.)

[-i]

• Birdenbire yakalayarak, çekerek almak

  Bir hamlede atıldım. Evvela tabibin elinden defteri kaparak fırlattım. - Halit Ziya Uşaklıgil

• Isırıp parçalamak

• Koparmak, kıstırmak

  Makine parmağını kapmış.

• İşitir işitmez veya görür görmez bellemek ve öğrenmek

  Bir müzik parçasını kapmak.

• Yer ayırmak, yer tutmak

[nesnesiz]

• Bulaşmış olmak, geçmek

  Hastalık kapmak. Huy kapmak.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kapanın elinde kalmak
• kapıp koyuvermek

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Çökmek, yıkılmak

[-i]

• Hayvan, ayağıyla vurmak

• Üzerine basarak sıkıştırmak

  Yünleri çuvala tepmek.

• Çokça yürümek

  Bu topraklı yolları tepmeden oraya varmak zordur.

• Silah ateşlendiğinde arkaya baskı yapmak

  Tüfek geri tepti, omzunu incitti.

[mecaz]

• Değerini anlamamak veya kestirememek, geri çevirmek

  Gelmiş buraya, başını sokacak, ekmeğini kazanacak bir yer bulmuş, hiç bunu teper mi? - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• Yeniden ortaya çıkmak, tazelenmek, depreşmek

  Gündüz ya bir yere sokulup uyur ya sessiz sedasız sokaklarda dolaşır fakat akşam oldu mu derdi teper. - Halide Edip Adıvar

Ata Sözleri ve Deyimler

• tepe tepe kullanmak
• teptim keçe oldu, sivrilttim külah oldu

[-e]

• İlah olarak tanınan varlığa karşı inancını ve bağlılığını belirli kurallar çerçevesinde göstermek

[mecaz]

• Tutku ile sevmek, bağlanmak

  Bütün Bucaklıların bana taptıklarını anlıyorsun. - Ömer Seyfettin

[mecaz]

• Birine çok değer vermek

[isim]

• Kopmak işi

[isim]

• Kıpmak işi

[isim]

• Sapmak işi

[fizik]

• Serbest bir mıknatıslı iğnenin denge konumundayken gösterdiği doğrultudan geçen düşey düzlemle, bulunulan noktanın meridyen düzlemi arasındaki açı

[fizik]

• Bir ışının saydam bir biçmeden geçtikten sonra giriş doğrultusu arasında oluşturduğu açı

[dil bilgisi]

• Bazı kelimelerin kurallara göre almaları gereken biçimlerden uzaklaşması durumu: Ben-ge > bene yerine bana, sen-ge > sene yerine sana olması gibi

[isim]

• Takım

[nesnesiz]

• Herhangi bir yerinden ikiye ayrılmak

  Tel koptu. İp koptu.

• Yerinden ayrılmak

  Cezvenin sapı kopmuş. Düğme koptu.

• Gövdeden ayrılmak

  Ağacın dalları fırtınada koptu. Savaşta bacağı kopmuş.

[mecaz]

• Gürültülü veya tehlikeli olaylar, birdenbire başlamak veya ortaya çıkmak

  İçeride feryatlar koptu. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Bütün ilişkileri kesilip büsbütün ayrılmak veya uzaklaşmak

  Daha on altısında bile değilken en yakın insanından, annesinden koparak çıkıp gitmişti evden. - Ahmet Ümit

[mecaz]

• Kurtulmak

[mecaz]

• Çok ağrımak

  Belim kopuyor.

[halk ağzında]

• Koşmak, hızla gitmek

Ata Sözleri ve Deyimler

• kopup gelmek

[isim]

• Kırpmak işi

[-i]

• Göz kapaklarını çabucak açıp kapamak, kırpmak