[isim]

[jeoloji]

• Silisin hidratlı ve jelatinli bütün türlerini kapsayan değerli bir mineral, panzehir taşı

• İnce, düzgün dokunmuş pamuklu kumaş

[isim]

• Tropik bölgelerde yetişen, bazı erguvangillerden çıkarılan ve cila yapmakta kullanılan bir tür reçine

[sıfat]

• Bacağındaki sakatlık sebebiyle seker gibi veya iki adımda bir, bir yana eğilerek yürüyen (insan veya hayvan)

  Bu sabah yolda bizim topal postacıya rast geldim. - Yusuf Ziya Ortaç

[mecaz]

• Ayaklarından biri kısa olan (nesne)

  Topal masa.

Ata Sözleri ve Deyimler

• topal eşekle kervana katılmak (veya karışmak)

• Yuvarlak biçimde olan nesne, toparlak

• Yufka açmak için avuç içinde yuvarlak bir biçim verilen hamur parçası

• Bu biçim verilmiş şey

  Daha gün doğmadan anası yayığın ilk tereyağı topağını ona verirdi. - Yaşar Kemal

• Hayvanlarda, parmakların ardında topuğu andıran çıkıntı

[halk ağzında]

• Şişe veya kadeh

[isim]

• Kalın değnek

  Erkekler ellerine birer sopa aldılar, köy halkı peşlerinde dere içine koştular. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• Dayak, kötek

Ata Sözleri ve Deyimler

• sopa atmak (veya çekmek)
• sopanın altına yatırmak
• sopa yemek

[isim]

[hayvan bilimi]

• Pars

[isim]

• Opali andıran camdan yapılmış vazo, kupa vb

[isim]

[halk ağzında]

• Kolları geriye sarkık cepken biçiminde, beyaz keçeden yapılmış kaytanla işlemeli bir tür ceket

[isim]

[bitki bilimi]

• Güzel kokulu, sarı renkte, uzunca bir tür kavun

[isim]

[bitki bilimi]

• Hünnapgillerden, yapraklarından yeşil boya çıkarılan bir bitki (Rhamnus clorophorus globosus)

[isim]

• El ile bir tür dantel örmek için kullanılan silindir biçimli araç

• Bu araç üstünde örülen bir dantel türü

[isim]

• Top cephanesi taşıyan araba

[sıfat]

• Top biçiminde olan, yuvarlak, kürevi

  Çehre toparlak, kaşlar incecik, ağız iri, yanaklar fazla etli ve gözler çekik. - Refik Halit Karay

[isim]

• Koparmak işi

  Öte yandan canavar düdükleri de ilk çığlıklarını koparmaya başlamışlardı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[spor]

• Halterde ayakları açarak halteri bir çırpıda baş üstüne, dirsekleri bükmeden kaldırma biçimi

[isim]

• Taşıtların trafik bakımından uygun olan ve belli bir süre bırakıldıkları açık veya kapalı yer, park yeri, park

  Otopark görevlileri, arabayı kendi kafalarına göre bir yere çekerlerdi. - Ahmet Ümit

[sıfat]

• Elinde sopası olan