[isim]

• İnsanın kendine karşı duyduğu saygı, şeref, öz saygı, haysiyet, izzetinefis

• Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, şeref, itibar

  Çokbilmiş görünmek, onuruna toz kondurmak istemez. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• onur duymak
• onuruna ... vermek
• onuruna dokunmak
• onuruna yedirememek
• onurunu okşamak

[sıfat]

[halk ağzında]

• Esmer, açık kestane renginde olan

[sıfat]

• Onuru olan veya onurunu üstün tutan, şerefli, gururlu

  O onurlu ve soğukkanlı adam, gözlerini açarak daha çok şey öğrenmek için çırpınıyordu. - Reha Mağden

[sıfat]

• Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan)

[isim]

• Bir başarıyı veya durumu ödüllendirmek amacıyla verilen türlü biçimlerde levha, plaket

[isim]

[mantık]

• Birbirine bağlı iki önermeden ikincisi

  Duman çıkmıyorsa ateş vardır sözünde `ateş vardır` önermesi bir sonurtudur.

[isim]

• Onurlanmak işi, şereflenme, teşerrüf

[nesnesiz]

• Onur duymak, şereflenmek, teşerrüf etmek

[sıfat]

• Onuru olmayan veya onura aykırı davranışlarda bulunan, şerefsiz, haysiyetsiz

[isim]

[felsefe]

• Bir başlangıcın, bir olgunun, bir ilginin renkli ve zorunlu görülen sonucu, vargısı

[isim]

• Onurlandırmak işi

[isim]

• Onursuz olma durumu, şerefsizlik, haysiyetsizlik

[-i]

• Kendisine saygı duyulan bir kimse, bir yere gelerek oradakileri mutlu etmek, onur kazandırmak, onurunu artırmak, şereflendirmek, şeref vermek

  Ortaklaşa bir oyun yazmamızı önerecek kadar beni onurlandırdı idi. - Haldun Taner