[isim]

• Erzurum iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Omuz başının altında, kolun gövde ile birleştiği yer

  Gazetelerini bir koltuğunun altına koydu, zayıf kollarıyla kutulara sarıldı. - Halide Edip Adıvar

• Kol dayayacak yerleri olan geniş ve rahat sandalye

  Ta yan beline kadar gömüldüğü koltuğunun içinden ileriye doğru uzandı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Eski düğünlerde damatla gelinin eve girerken konuklar arasından kol kola geçmeleri töreni

  Babamız, annemizi gelin geldiği ilk gün şu merdivenin alt başında karşılamış, koltuk yapılmıştı. - Hüseyin Cahit Yalçın

• Yapıcılıkta yan destek

[denizcilik]

• Demirledikten sonra gemiyi iskeleye, rıhtıma veya başka bir gemiye bağlayan ip

[mecaz]

• Koltuklama veya koltuklanma

  O koltuktan hoşlanmaz.

[mecaz]

• Kayırma, destek

  Dayısının koltuğunda sırtı yere gelmez.

[mecaz]

• Yüksek mevki, makam

  Koltuk kavgası.

[argo]

• Genelev

  Burası Mesut Bey adında bir herifin koltuğudur. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[halk ağzında]

• Mısır ve buğday fidesinin yanlarından çıkan filizler

[eskimiş]

• Kenar, tenha yer

Ata Sözleri ve Deyimler

• koltuğa girmek
• koltuğu doldurmak
• koltuğuna girmek
• koltuğunun altına sığınmak
• koltuk çıkmak
• koltukları kabarmak
• koltukta olmak
• koltuk vermek

[sıfat]

• Kol dayayacak yeri olan

  Koltuklu sandalye.

[sıfat]

• Koltuk yapmaya ve kaplamaya elverişli olan (kumaş)

[isim]

• Giysinin terden lekelenmemesi için koltuk altına içten dikilen parça, subra

[isim]

• Koltuklamak işi

• Yaranmak için birine söylenen övücü söz, kompliman

[isim]

• Koltuklanmak işi

[-i]

• Koltuğu altına almak

  Tablolarını koltuklayarak İstanbul'a dönerken Etimesgut köyünün elektriklerini görmüş. - Falih Rıfkı Atay

• Koltuğa girmek

  Karşıladılar koltuklayıp içeri aldılar.

[mecaz]

• Kıvanç verecek biçimde övmek, koltuklarını kabartacak sözler söylemek, pohpohlamak

  Maşallah da maşallah! Kırk bir kere! Tuh tuh! diyerek karşıladılar; koltuklayıp içeriye, camekâna aldılar. - Ercüment Ekrem Talu

[isim]

• Koltuk yapan veya satan kimse

• Eski ev eşyası alıp satan kimse

• Koltuk meyhanesi işleten kimse

• Koltuğunun altına elbise ve halı atıp sokak sokak dolaştırarak satan kimse

• Düğünlerde ev düzenlenmesine yardım edip gelinle damada destek olan kimse

  Ertesi cuma günü koltukçular gelip gelin odasını düzeltecekler. - Memduh Şevket Esendal

[mecaz]

• Yüze karşı övmeyi huy edinmiş kimse

[nesnesiz]

• Övücü sözlerle koltukları kabartılmak, pohpohlanmak

[isim]

• Koltukçunun yaptığı iş

[mecaz]

• Yüze karşı övmeyi huy edinme

[isim]

• Otomobillerde koltuğun sırt bölümünün üstüne takılan ve ani darbelerde boynun veya başın zarar görmesini önleyen başlık