[isim]

• Okşamak işi

  Yemeğini vaktinde vermezsem sesini çatarak mırıldanır, canı istemediği vakit okşamaya kalkarsam elimi tırmalar. - Nazım Hikmet

[-i]

• Sevgi, şefkat belirtisi olarak elini bir şeyin üzerinde yavaş yavaş gezdirmek veya ona hafifçe vurmak

  Oğlan kızın yanına geldi, saçlarını okşuyor. - Haldun Taner

• Hafifçe dokunmak

  Esen rüzgâr siliyor alnımdan kaderimi / Okşuyor saçlarımı, yüzümü, ellerimi - Enis Behiç Koryürek

[nesnesiz]

[mecaz]

• Hafifçe dövmek

[mecaz]

• Bir kimseyi hoşnut etmek

  Mektuplarında onun onurunu okşayacak, endişelerini hafifletecek cümleleri artırdı. - Çetin Altan

• Benzemek, andırmak, hatırlatmak

  Bu iki sarı birbirini okşuyor.

[sıfat]

• Gönül okşayıcı özelliği olan

  Okşamalık söz.