[isim]

[ruh bilimi]

• Zekâ

[isim]

[dil bilimi]

• Bir kelimeden, bir sözden, bir davranış veya olgudan anlaşılan şey, bunların hatırlattığı düşünce veya nesne, mana, meal, fehva, deme, mazmun, medlul, valör

[mantık]

• Bir önermenin, bir tasarının, bir düşüncenin veya eserin anlatmak istediği şey

Ata Sözleri ve Deyimler

• anlam çıkarmak
• anlamına gelmek
• anlam vermek

[isim]

[matematik]

• Ondalık sayı sistemine göre yazılan bir tam sayıda sağdan sola doğru ikinci basamak

[zamir]

• O şahıs zamirinin çokluk biçimi

[sıfat]

• Tonlarca

[isim]

• Anlamak işi, anlamaklık, kavrama, derk, fehim, intikal, tefehhüm, vukuf

  Lavabonun aynasında yorgun bir suratla kendini anlamaya çalışan bu adama bakıyorum. - Ahmet Ümit

[felsefe]

• Bir olay veya önermenin daha önce bilinen bir kanunun veya formülün sonucu olduğunu görme

[isim]

• Ayrıntılarıyla anlatma

[edebiyat]

• Roman, hikâye, masal vb. edebî türlerde bir olay dizisini anlatma biçimi, hikâyeleme, öyküleme, tahkiye

  Masal olsun roman olsun, ikisi de anlatı sanatıdır. - Necati Cumalı

[zarf]

• Herhangi bir şeye göre, herhangi bir şeyle kıyaslayarak, nispeten

  Kahve caddeye oranla azıcık geride, bir bahçe içinde. - Salâh Birsel

[sıfat]

• Zeki

[isim]

• Unlamak işi

[sıfat]

• Anlamı olan, manalı

[mecaz]

• İçeriği olan

[mecaz]

• Gizli bir anlamı olan, düşündürücü, manidar

  Sesi anlamlı, söyledikleri içtendi; bir iki yıl öncesinin sert, çatışmacı sesi değildi. - Burhan Günel

[isim]

• Anlatma işi

• Bir duyguyu, bir düşünceyi, bir konuyu söz veya yazı ile bildirme, ifade

  Türkçesinde bir tutukluk vardır ama anlatımındaki sıcaklık bütün aksaklıkları bir anda silip yok eder. - Salâh Birsel

[isim]

• Kınlamak işi

[isim]

• Tınlamak işi

  Seslerindeki o küçümseyen tınlama, bakışlarının sürekli oynaklığı, başlarını şöyle geriye atışları hatta gülümseyişleri. - Attila İlhan

[isim]

• Unlanmak durumu

[-i]

• Una bulamak, üzerine un serpmek

• Un bulaştırmak