[isim]

• Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği, gıpta

[isim]

[halk ağzında]

• Gübre, tezek

• Deride kalınlaşmış kir tabakası

• Başta olan kepek

Ata Sözleri ve Deyimler

• kemre bağlamak

[isim]

• Hac mevsimi dışında Kâbe'yi ve Mekke'nin öbür kutsal yerlerini ziyaret etme

[isim]

[eskimiş]

[spor]

• Cirit ucu

[isim]

• İmrenme

  Döndü, bir kenardan imrentiyle kendisine bakmakta olan Berbat'ı gördü. - Orhan Kemal

[isim]

• Gübrelik

[isim]

• Emretmek işi

[isim]

• İmrenmek işi, imrenti, gıpta

  Bütün bu saf sözleri, bir kısmı gerçek bir imrenme ile, bir kısmı içten gelen bir alayla dinliyordu. - Halide Edip Adıvar

[isim]

• Şubat ayında birer hafta arayla havada, suda ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi

Ata Sözleri ve Deyimler

• cemre düşmek

[-e]

[-i]

• Buyurmak, emir vermek

  Bunu böyle istiyorum ve böyle emrediyorum. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• emretti patrik efendi

[-e]

• Beğenilen, hoşlanılan bir şeyi edinme veya bir yiyeceği yeme isteğini duymak

  İki gün evvel bir muhallebici dükkânının vitrinindeki kazandibine imrendim. - Burhan Felek

• Beğenilen bir kişi veya şeye benzemeyi istemek, gıpta etmek

  Çağımızın yazarları arasında da klasiklere imrenenler yok değildir. - Salâh Birsel

[sıfat]

[halk ağzında]

• Kolları ve bacakları sıvanmış (kimse)

  Tepeden tırnağa çamura, toza batmış, dize kadar çemrek kalabalığı görenler, bunda bir iş, mühim bir iş olduğunu anlamakta gecikmediler. - Yaşar Kemal

[isim]

[bitki bilimi]

• Son turfanda yetişen, sert kabuklu bir tür siyah üzüm

[isim]

• İmrenilmek işi

  Beğenilmenin, imrenilmenin yerine sevilmeyi koyabilmek için açtığı savaşta mağlup düştü. - Arif Nihat Asya

[isim]

• Kemrelemek işi