[isim]

• Alan

  Yüz binlerce asker sokakları, meydanları, kırları dolduruyordu. - Ömer Seyfettin

• Yarışma, eğlence veya karşılaşma yeri

  Şehir kapılarının önündeki meydanlarda davul zurna çalınıyor, cirit, bar oynanıyordu. - Ahmet Hamdi Tanpınar

• Bulunulan yer ve çevresi, ortalık

  Kileri kilitlemezdi, paraları meydanda dururdu. - Ömer Seyfettin

• Fırsat, imkân veya vakit

• Mevlevi tekkelerinde ayin yapılan yer

Ata Sözleri ve Deyimler

• meydana atmak
• meydana çıkarmak
• meydana çıkmak
• meydan açmak
• meydana dökmek
• meydana düşmek
• meydana gelmek
• meydana getirmek
• meydana koymak
• meydan almak
• meydana vurmak
• meydan bırakmamak
• meydan bulamamak
• meydanı (birine veya bir şeye) bırakmak
• meydanı boş bulmak
• meydanı dar etmek
• meydan kalmamak
• meydan okumak
• meydan vermemek

[isim]

[eskimiş]

• Beyaz veya renkli, yol yol ipek çözgülü dokunmuş kumaş

[isim]

• Açıklık

  Deve güreşinin yapılacağı meydanlık orada idi. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• Ortada, ortalıkta, belli(II), açık, aşikâr

  Bu genç bir deve idi. Semeri yoktu. Çok tüylü kamburu meydandaydı. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

• meydanda bırakmak

[isim]

• Avlu, bahçe vb. yerleri süpürüp temizleyen hizmetli

• Hapishane koğuşlarında ayak işlerini gören kimse

  O kimseyi beklemezdi, böyle olduğu hâlde meydancılar birini çağırmaya geldikleri zaman, kalbi şiddetli şiddetli çarpmaya başlardı. - Suat Derviş

• Mevlevi tekkelerinde konukları karşılayan, meydanı açan, Mevlevi raksını düzenleyen tarikat adamı

[isim]

• Küçük meydan

  Küçük bir grup meydancığa toplanmıştı.

[isim]

• Meydancı olma durumu