[isim]

• Haksız yere, yasa ve kurallara uymaksızın kayırma, arka çıkma

  Onun için buraya kabul edilişimde bir iltimas seziyordum, buysa beni yerin dibine geçiriyordu. - Orhan Kemal

[mecaz]

• Birine herhangi bir konuda öncelik ve ayrıcalık tanıma

  Şimdi bir de tavsiyeden iltimastan bahsediyorlar. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

• iltimas etmek (veya geçmek)
• iltiması olmak

[isim]

• Sakız rakısı

  Elinde kesme kristal bir sürahi, kadeh boşaldıkça koşup mastika dolduruyor. - Attila İlhan

• Sakız ağacından çıkarılan reçine

[isim]

[eskimiş]

[matematik]

• İletki

[sıfat]

• Maskesi olan, maskelenmiş

[mecaz]

• Davranış ve tutumunda gerçek kişiliğini saklayan

[sıfat]

• Eğlendirici, sevimli, güldürücü, soytarı, hoş (kimse)

  Görseniz ne maskara şey!

[isim]

• Karnaval maskesi

  Çocuk bir maskara satın aldı.

[isim]

• Rimel

[hakaret yollu]

• Şerefsiz, onursuz, haysiyetsiz, rezil (kimse)

  Bu maskara sosyete bana cahil diye bakar. - Halide Edip Adıvar

Ata Sözleri ve Deyimler

• maskara etmek
• maskara olmak
• maskarasını çıkarmak
• maskarası olmak
• maskaraya almak
• maskaraya çevirmek

[sıfat]

• Elmas takmış olan

  Zenginliğe doğru kendimde bir yakınlaşma duyar, elmaslı, kürklü kadınlara sokulmak isterdim. - Refik Halit Karay

[isim]

[denizcilik]

• Geminin en geniş yeri

[isim]

[eskimiş]

• Sanatla yapılmış şeyler, sanat eserleri

• Aslı olmayan şeyler, yapma ve düzme şeyler

[sıfat]

• Masalı andıran, masala benzeyen, masal gibi, masalımsı

  Gelgelelim, hayatın bu masalsı bölümü çok kısa sürüyor. - Adalet Ağaoğlu

[isim]

• Çoğunlukla döşemelik olarak kullanılan, keten ve ipek karışımı bir kumaş türü

[sıfat]

[eskimiş]

• Benzeyen, andıran

  Adapazarı havalisinde de buna mümasil bir hadise vukua geldi. - Atatürk

[sıfat]

• Arma bulunmayan

[isim]

[eskimiş]

• Yiğitlik, kahramanlık, cesaret

  Bir hamaset destanı.

• Dinleyenleri etkilemek veya heyecanlandırmak amacıyla yapılan abartılı anlatım

[sıfat]

• Kaması olmayan

  Kamasız top.

[isim]

• Masal anlatan, yazan veya okuyan kimse

[mecaz]

• Yalan uyduran, hayalî şeyler anlatan kimse