[isim]

[ruh bilimi]

• Zekâ

[isim]

• İlgi

  Sporla alakası var, dedimse öyle sıkı fıkı bir alaka değil. - Nazım Hikmet

• Gönül bağı

Ata Sözleri ve Deyimler

• alaka (veya alakasını) çekmek (veya toplamak veya uyandırmak)
• alaka duymak
• alakayı (veya alakasını) kesmek

[isim]

[halk ağzında]

• Burun, burun ucu

• Gelin tacı

• Tezek yığını

[bağlaç]

• Ama

  Halis bir şiir fena okunabilir lakin sahte bir şiir iyi okunamaz. - Yahya Kemal Beyatlı

• Ancak

[isim]

[eskimiş]

[hukuk]

• Evliliğin sona ermesi, erkeğin karısını boşaması

[isim]

• Ev, arsa, bahçe vb. taşınamayan mal ve mülklerin ortak adı, taşınmazlar, gayrimenkul

  Eline geçen serveti emlake yatırıyordu. - Ercüment Ekrem Talu

[isim]

[eskimiş]

• Salıverme, koyuverme

• Genelleme

[isim]

[anatomi]

• Başın her iki yanında bulunan işitme organı

  Kulaklarımın uğultusu içinde, söylediği lakırtıların hiçbirini duymuyordum. - Hüseyin Cahit Yalçın

[anatomi]

• Bu organın, sesleri toplayıp içeriye almaya yarayan dış bölümü

  Elleriyle kulaklarını tıkayıp yatağının yanında tortop oldu. - Halide Edip Adıvar

• Balıklarda başın iki yanında bulunan ve ağızdan alıp solungaçlardan geçirdiği suyu dışarıya vermeye yarayan yarıklardan her biri

• Saban kulağı

• Duvar, baca, şömine vb. yerlerde kulağa benzer çıkıntı

[müzik]

• Telli çalgılarda tel germeye yarayan burgu

[coğrafya]

• Akarsuların ve özellikle göllerin karaya giren ve durgunlaşan yerleri

[mecaz]

• Seslerin uygunluğunu seçebilme ve değerlendirebilme yeteneği

Ata Sözleri ve Deyimler

• kulağı (bir şeyde) olmak
• kulağı (veya kulakları) çınlasın
• kulağı ağır işitmek
• kulağı dikilmek
• kulağı duvar olmak
• kulağına çalınmak
• kulağına çarpmak
• kulağına fısıldamak
• kulağına gelmek
• kulağına girmemek
• kulağına gitmek
• kulağına inanmamak
• kulağına kar suyu kaçırmak
• kulağına kar suyu kaçmak
• kulağına koymak (veya sokmak)
• kulağına küpe olmak (veya etmek)
• kulağına söylemek
• kulağını açmak
• kulağını bükmek
• kulağını çekmek
• kulağını çınlatmak
• kulağını doldurmak
• kulağının üzerine yatmak
• kulağının zarı patlamak
• kulağını sağır etmek
• kulağı okşamak
• kulağı olmamak
• kulağı ters taraftan göstermek
• kulak (veya kulağını) tırmalamak
• kulak (veya kulaklarını) tıkamak
• kulak arkası (veya ardı) etmek
• kulak asmak
• kulak kabartmak
• kulak kesilmek
• kulak kıvırmak
• kulakları dolmak
• kulaklarına kadar kızarmak
• kulaklarını dikmek
• kulaklarının pasını gidermek
• kulakları paslanmak
• kulakları patlatmak
• kulakları uğuldamak
• kulak tutmak
• kulak vermek
• kulak vermek

[isim]

[eskimiş]

• Varlıklı Rus köylüsü

[isim]

[halk ağzında]

• Manda yavrusu

[isim]

[coğrafya]

• Hayvan otlatılan yer, salmalık, yaylak, mera, örü(II)

  Otlaktan çıktıkları sırada hava kuru soğuktu. - Necati Cumalı

[sıfat]

• Giyinişinden, konuşma ve davranışlarından seviyesiz, dengesiz ve saf olduğu anlaşılan (kimse)

  Hem evli barklı bir kadın olduğundan haberi yok mu bu salak şeyin? - Ayla Kutlu

[sıfat]

• İşsiz, boş gezen, avare (kimse)

  Develer daylak / Sevenler aylak / Sen kimin yârisin / Her yanın oynak - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• aylak adam işidir
• aylak olmak

[sıfat]

• Yayvan ve dolgun (yüz)

  Şarap kızılı vurmuş ablak yüzüyle öfkeli girdi içeri. - Orhan Kemal

[isim]

[anatomi]

• Midenin arkasında, diyaframın altında, sol böbreğin üstünde, yassı, uzunca, akyuvar üreten ve yıpranmış alyuvarları toplayan, damarlı, gevşek bir dokudan oluşmuş organ

[hayvan bilimi]

• Omurgalı hayvanlarda lenf bezine benzeyen ve kan damarları çok olan bir organ

[halk ağzında]

• Tekerlek biçimindeki kaşar peyniri

[halk ağzında]

• Bal peteği

Ata Sözleri ve Deyimler

• dalak kestirmek

[sıfat]

• Suya batırılmış, üzerine su dökülmüş veya yağmurdan ıslanmış olan

  Baş başa uzandık seninle ıslak / Çimenlerine yaz bahçelerinin - Ahmet Hamdi Tanpınar

• Herhangi bir nedenle yaşarmış, sulanmış

  Hastanın soğuk terle ıslak alnına avucunu koyarak durdu. - Peyami Safa