[isim]

• Kıvırmak işi

[-i]

• Herhangi bir şeyi bükmek

  Fino, beni görünce kuyruğunu kıvırıp düşmanca havlaya havlaya beyaz dişlerini gösterdi. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Kenarından katlamak

• Bir giysinin veya kumaşın kenarını bükerek tersinden dikmek

• Kalçalarını iki yana sallayarak oynamak veya yürümek

• Uydurup söylemek

  Gene yalanları kıvırdı.

[-e]

• Saptırmak, çevirmek

  Arabayı birdenbire sağa kıvırdı.

[nesnesiz]

• Yapmak istememek, yan çizmek

[nesnesiz]

[mecaz]

• Başarmak, başa çıkmak, becermek, hakkından gelmek

  Hâlbuki Nahit onu odasına çekip de baş başa prova yaptığı zamanlarda pekâlâ kıvıracağa benziyordu. - Tarık Buğra

[argo]

• Dolandırmak

  Peki bu kız, zarar ziyan hesabının federasyona üç misli gösterilip Zühtü'nün düğün parasını kıvırdığını bilmez mi? - Emine Işınsu