[isim]

• Çiçek veya yaprak işlemeli süs

• İşlemeli veya işlemesiz bir tür küçük yastık

[sıfat]

• Saçları ağarmaya başlamış (erkek)

  Yeni şube reisi, kırk beşlik, ellilik, kıranta, ağzı kalabalık bir adam. - Memduh Şevket Esendal

• İlerlemiş yaşına rağmen bakımlı, özenli (erkek)

  Masanın başında, güneşten yanmış yüzü, sert ve derin çizgilerle dolu, keskin bakışlı, kıranta bir adam oturuyor. - Esat Mahmut Karakurt

• Kırlaşmış (saç, sakal)

  Erkek, tıraşı uzamış kıranta saçlı, kırk yaşlarında bir köylüydü. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

[din bilgisi]

• Kırk kişilik evliya topluluğu

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırklara karışmak

[-i]

• Bir şeyi uçlarından kesmek

• Saç, sakal veya tüyü kesmek

  Saçlarını çok kırkmışsın.

• Koyun, keçi vb. hayvanların tüylerini kesmek

  Günün birinde ihtiyar çoban koyunun birini kör bir makasla kırkıyordu. - İsmail Hakkı Baltacıoğlu

[sıfat]

• İçinde kırk tane bulunan

  Kırklık paket.

• Kırk yaş dolaylarında bulunan (kimse)

  Yalnız yüzünün bir yanı muharebede yanmış kırklık bir memurun ne düşündüğünü anlamak kabil değildir. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

[eskimiş]

• Kırk para

[isim]

• Doğacak çocuk için hazırlanan bez veya giysi

[isim]

• Kuru şeylerin birbirine sürtünmesinden veya kırılmasından çıkan sesin adı

[isim]

• Söz, laf

  Birdenbire kesildi halkın lakırtıları / Korku içinde durdu tavla şakırtıları - Enis Behiç Koryürek

[mecaz]

• Boş söz, dedikodu, laf

  Lakırtıdır o, aldırma!

Ata Sözleri ve Deyimler

• lakırtı ağzından dökülmek
• lakırtı çıkarmak
• lakırtı etmek
• lakırtısı ağzında kalmak
• lakırtısı mı olur?
• lakırtısını etmek
• lakırtı taşımak
• lakırtıya boğmak
• lakırtıya tutmak
• lakırtı yetiştirmek
• lakırtıyı ağzına tıkamak
• lakırtıyı ezip büzmek
• lakırtıyı kesmek

[isim]

• Bir şeyin çıkardığı kuru ve sert ses

  Yüksek ökçelerin takırtısından evin en üst katının da kımıldadığını duyardık. - Ömer Seyfettin

[sıfat]

• Üstünde kırmaları bulunan (giysi), pilili

  Beyaz, kırmalı, fistolu bir gecelik giymiş, yalnız bir kızı düşünüyorum. - Nezihe Meriç

[isim]

• Kırılmak işi

  Ancak diyince şu bilmem ne kulübüyle bilmem ne kulübünün son maçlarındaki kafa, kol, bacak kırılmasından söz açacağımı sanmayınız. - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Yürürken salınma, nazlı yürüyüş

[fizik]

• Saydam bir ortamdan başka bir saydam ortama geçen ışının doğrultusunu değiştirmesi

  Gözlükleri pencerelerden yansıyan ışık kırılmalarıyla çevresine gökkuşağı renkleri saçıyor. - Attila İlhan

[isim]

• Kırınmak işi

[isim]

• Bir şeyden ayrılan küçük parça, parçacık

  Beyaz etekliğindeki ekmek kırıntılarını kuşlara serper. - Sait Faik Abasıyanık

[halk ağzında]

• Kurumak için kesilip yerde bırakılan odun

[mecaz]

• Küçük kalıntı

[mecaz]

• Eser, iz, belirti

[isim]

• Kırıtmak işi, cilve, işve

  O kuruntularımız, o tafralarımız, o Ermeni gelini gibi kırıtmalarımız pek boşuna demektir. - Salâh Birsel

[isim]

• Kıkırdama sırasında çıkan sesin adı

[isim]

[halk ağzında]

• Korkudan veya soğuktan titreme