[isim]

• Bir kimsenin giyinişi, dış görünüşü, üst baş

  Delikanlı kopuklar, kılıklarından, giyinişlerinden belli oluyorlar. - Memduh Şevket Esendal

[halk ağzında]

• Bir kimsenin resmi, fotoğraf

Ata Sözleri ve Deyimler

• kılığa bürünmek
• kılığına girmek
• kılıktan kılığa girmek

[isim]

• Avcıların sırtlarına taktıkları askı takımı

• Vestiyer

[halk ağzında]

• Asılıp saklanacak sebze, meyve

[sıfat]

• Herhangi bir kılıkta olan, kıyafetli

  Beyaz önlüklü, doktor kılıklı adam ona yüksek sesle bir şeyler söylüyordu. - Osman Aysu

• Birinin huyunda olan, davranışlarını taklit eden

[halk ağzında]

• Güzel, temiz

[isim]

• Sıkı olma durumu

[mecaz]

• Cimrilik

[isim]

• Bir masadaki kâğıtların uçmaması için üzerlerine konulan özel biçimdeki ağırlık

[isim]

• Çift öküzlerini birbirlerine bağlayan çifte boyunduruklu ağaç

[isim]

• Yılkıya ayrılmış at

  Hepsi bu yıl, başlarının çaresine bakacak altı at. Bu yılın yılkılıkları. - Abbas Sayar

[sıfat]

• Giyimi düzgün olmayan, sünepe, kıyafetsiz, süfli

  Çocuk, kılıksız ve bakımsız. - Necip Fazıl Kısakürek

[zarf]

• Giyimi düzgün olmayan, sünepe, süfli bir biçimde

  Niye bugün buraya bu kadar kılıksız, üstelik de bir karış sakalla geldim? - Haldun Taner

[isim]

[anatomi]

• Bazı omurgalılarda, özellikle keseliler, sürüngenler ve kuşlarda, bağırsak ile sidik ve üreme kanallarının açıldığı yer

[isim]

• Kılıksız olma durumu, kıyafetsizlik

[isim]

• Fışkının biriktirildiği yer

[isim]

• Kılıksızlaşmak işi

[nesnesiz]

• Kılıksız duruma gelmek