[isim]

• İnce tahta, mukavva, teneke, plastik vb.nden yapılmış, genellikle kapaklı kap

  Enfiyesini, üstü mineli bir kutudan çekerdi. - Abdülhak Şinasi Hisar

[sıfat]

• Bu kabın alabildiği miktarda olan

  Tam bir kutu çorabı tıkıştırdılar koltuğumun altına. - Nazım Hikmet

• Elektrik veya telefon tellerinin toplanıp bağlandığı kap

[mecaz]

• Bir kimsede, bir yerde, bir şeyde iyi veya kötü bir özelliğin fazlalığını belirten bir söz

  Akıl kutusu. Fesat kutusu.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kutu gibi

[isim]

[eskimiş]

[matematik]

• Daire ve kürede çap

• Köşegen

[sıfat]

• Kutusu olan

[isim]

• Uçaklarda pilotların konuşmalarını ve kuleden gelen mesajları alıp saklayan araç

[isim]

• Kutulamak işi

[isim]

• Yer yuvarlağının, Ekvator'dan en uzak olan yer ekseninin geçtiği varsayılan iki noktasından her biri

  Kutuplara gitmeyi bile çok düşündüm. - Peyami Safa

[mecaz]

• Birbiriyle karşıt olan şeylerden her biri

  Çalışanlarla çalıştıranları ayrı kutuplarda toplayarak birbirine düşman ediyor. - Necati Cumalı

[gök bilimi]

• Gök küresinin, dolayında döndüğü varsayılan eksenin iki ucundan her biri

[fizik]

• Elektrik akımını oluşturan gerilim ayrılığının en yüksek dereceyi bulduğu iki noktadan her biri

[fizik]

• Bir mıknatıs demirinin iki ucundan her biri

[eskimiş]

[mecaz]

• Bir konuda yüksek bilgisi ve yetkisi olan kimse

  Kendini kaza halkına âdeta bir kutup diye tanıtmıştı. - Ercüment Ekrem Talu

[-i]

• Kutuya yerleştirmek, kutuya koymak

[isim]

• Kutulanmak işi

[isim]

• Okutulmak işi

[isim]

• Kutu yapan veya satan kimse

[isim]

• Okutma işi

[nesnesiz]

• Kutulama işi yapılmak

[nesnesiz]

• Okutma işine konu olmak

[isim]

• Kutulanma işi

[sıfat]

• Kutupla ilgili