[isim]

• Kusmak işi, istifra

  Bütün bir gece onun başını kucağımda yatırarak ikide bir kusmasına yardım ediyordum. - Asaf Halet Çelebi

[kimya]

• Üzerine bir boya uygulandığında alttaki rengin üste çıkması

[isim]

• Eksiklik, noksan, nakisa

  Bizden şerefli yırtıcı kuş, kan emen böcek / Tanrı'm o yolda rızkını vermiş, kusuru yok. - Mehmet Çınarlı

• Özür

• Bilerek veya bilmeyerek bir işi gereği gibi yapmama

• Elverişsiz durum

Ata Sözleri ve Deyimler

• kusura bakmamak (veya kalmamak)
• kusur aramak
• kusur bulmak
• kusur etmek
• kusur etmemek
• kusur işlemek

[sıfat]

[eskimiş]

• Ters çevrilmiş, baş aşağı getirilmiş

[mecaz]

• Uğursuz, kötü

  Siz orada yalnız düşmanı değil, milletin makûs talihini de yendiniz. - Atatürk

[isim]

• Yankı bilimi

• Yankılanım

[isim]

[eskimiş]

• Azalma, eksilme

[nesnesiz]

• Midenin içindekini basınçla ağızdan dışarı atmak, çıkarmak, kayyetmek, istifra etmek

• Reddetmek

  İhanetin böylesini tarih kabul etmez, kusardı. - Tarık Buğra

[-i]

• Boyanan ve temizlenen şeyler yeniden ortaya çıkmak

  Kumaş lekeyi kustu. Helva yağını kusmuş.

[-i]

[mecaz]

• İçinde birikmiş kinini, öfkesini söyleyerek açığa vurmak

[isim]

• Hayvanın kuyruğu altından geçirilerek eyere bağlanan kayış

  O başta: Kuskunu kopmuş eyerli düldüller / Bu başta: Paldımı düşmüş semerli bülbüller - Mehmet Akif Ersoy

[isim]

• Solunum yolları ve sindirim organlarının hücreleri tarafından salgılanan madde

[isim]

• Kusulan şey, kusuntu

[isim]

• Un, süt, yumurta, bulgur ile yapılan ufak ve yuvarlak taneler biçiminde kurutulmuş hamur

[sıfat]

• Tutkulu, aşırı bağlı veya düşkün

[isim]

• Kusmuk

[sıfat]

• Kusuru olan

[sıfat]

• Kuskunu olan

[isim]

• Kusturmak işi