[isim]

• Koltuklamak işi

• Yaranmak için birine söylenen övücü söz, kompliman

[-i]

• Koltuğu altına almak

  Tablolarını koltuklayarak İstanbul'a dönerken Etimesgut köyünün elektriklerini görmüş. - Falih Rıfkı Atay

• Koltuğa girmek

  Karşıladılar koltuklayıp içeri aldılar.

[mecaz]

• Kıvanç verecek biçimde övmek, koltuklarını kabartacak sözler söylemek, pohpohlamak

  Maşallah da maşallah! Kırk bir kere! Tuh tuh! diyerek karşıladılar; koltuklayıp içeriye, camekâna aldılar. - Ercüment Ekrem Talu