[isim]

• Bir şeyin, bir yerin bitiş kısmı veya yakını, kıyı, yaka

  O sırada karşı taraçadaki kadın elinde pirinç tası olduğu hâlde taraçanın kenarına kadar geldi. - Orhan Veli Kanık

• Bir şeyi çevreleyen çizgi

• Pervaz, çizgi, antika, baskı vb. çevre süsleri

  Bu mendilin kenarı ötekinden daha sade.

• Merkezden uzak olan, kuytu, ıssız, sapa, tenha yer

  Ağır, ihtiyar misafirler kenarda bir odadan çıktılar. - Memduh Şevket Esendal

• Yan

[matematik]

• Bir biçimi sınırlayan çizgilerden her biri

  Bir üçgenin kenarları.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kenar (veya kenarını) bastırmak
• kenara atmak
• kenara çekilmek
• kenarda kalmak
• kenar gezmek
• kenarın dilberi nazik de olsa nazenin olmaz

[sıfat]

• Herhangi bir biçimde kenarı olan

  Başında da geniş kenarlı, tüylü ama yine simsiyah bir şapka var. - Adalet Ağaoğlu

• Kenarı süslü, işlenmiş

[isim]

• Kenar bölümünü oluşturan şey

  Balkon kenarlığı. Tablo kenarlığı.

[isim]

[eskimiş]

• Sayfa kenarına kaydedilen yazı, çıkma

  Bir derkenar yazacak oldu ancak ona da karar veremedi. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• derkenar etmek

[sıfat]

[geometri]

• Kenarları eşit olan

[isim]

• Deniz kıyılarında avlanan balıkçı

[sıfat]

[matematik]

• İki kenarı eşit olan

[isim]

[matematik]

• Bir üçgende her tepeden karşı kenarın ortasına indirilen doğru parçası

• Bir dikdörtgenin karşılıklı iki kenar ortasını birleştiren doğru parçası

[sıfat]

• Kenarı olmayan

[isim]

[matematik]

• Karşılıklı kenarları paralel olan dörtgen

[sıfat]

[matematik]

• Kenarlarından hiçbiri ötekine eşit olmayan (çokgen)

[isim]

[geometri]

• Dörtgen