[sıfat]

• Damak sesleriyle başlayan kelimeleri ve heceleri tekrarlayarak birdenbire söyleyen ve keserek konuşan, keke, kekeç

  Arabacı yirmi beş yaşlarında delişmen, dili biraz kekeme bir oğlan. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Kekeme olma durumu, kekelik, rekâket

  Kekemelik ve hatiplik bir araya gelemeyen iki düşmandır. - Nazım Hikmet

[isim]

• Kekemeleşmek işi

[nesnesiz]

• Kekeme durumuna gelmek