[sıfat]

• Değişmeksizin, düzenli, aynı biçimde tekrarlanan, sürüp giden, tek örnek, muttarit, yeknesak, monoton

  Yazıcı, tekdüze bir sesle çabuk çabuk okuyordu. - Yusuf Atılgan

[zarf]

• (te'kdüze) Değişmeyerek, aynı biçimde tekrar edilerek, bitevi, biteviye

[isim]

• Tekdüze olma durumu, yeknesaklık, biteviyelik, monotonluk

  Ben de kendimi, köklerinden yoksun kalmış herkesin düştüğü o sefahat âleminin gergin tekdüzeliğine bırakmıştım. - Reha Mağden

[isim]

• Tekdüzeleşmek işi

[isim]

• Trabzon iline bağlı ilçelerden biri

[nesnesiz]

• Tekdüze bir duruma gelmek

  Yaşlandıkça duruluyorlar, hayatları tekdüzeleşiyordu. - Ayşe Kulin