[sıfat]

[eskimiş]

• Dayanıklı, güçlü, zorlu olan

  Türkler dünyanın en cesur, en asil, en kavi bir milleti idi. - Ömer Seyfettin

[zarf]

• Sıkıca

  Kavi tutun merdiveni.

[isim]

[eskimiş]

• Söz

  Babamın kavline göre bu adam bütün Manisa halkını iki büyük afetten kurtarmış. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Sözleşme, anlaşma

  Kavlimiz böyle mi idi?

  Ey güzel seninle bir kavledelim / Bu kavlin üstüne dönmemesine - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• kavil kesmek

[isim]

[toplum bilimi]

• Aralarında töre, dil ve kültür ortaklığı bulunan, boy ve soy bakımından da birbirine bağlı insan topluluğu, budun

[isim]

• Bir eğrinin sınırlı bir kısmı, eğmeç

  Sabah güneşi, duvara bir altın kavis çekti. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• kavis çizmek

[sıfat]

• Kavisi olan

  İki zincirin arasında sallanan yarım kavisli oturma yerlerine binersin. - Çetin Altan

[spor]

• Falsolu

[isim]

[denizcilik]

• Yelkenin kasa ve halat dikişlerinde, kollar arasını açmak için kullanılan, sivri ağaç veya demirden yapılmış sert parça

[sıfat]

[eskimiş]

• Dayanıklı, güçlü, dirençli

[mecaz]

• Karşı koyan, başkaldıran

[sıfat]

[eskimiş]

• Halka biçiminde olan

[sıfat]

• Dolambaçlı, dolanarak giden

  Şam'ın yılankavi sokakları o kadar birbirine benzer. - Refik Halit Karay

[isim]

• Kavileşmek işi

[sıfat]

• Kavisi olmayan

[nesnesiz]

• Sağlamlaşmak, pekişmek

[isim]

• Kavilleşme işi

[nesnesiz]

[-le]

• Sözleşmek, söz birliği etmek, anlaşmak

[isim]

• Kavileştirmek işi